Kości długie
Z Wikipedii
Kości długie (łac. ossa longa)- rodzaj kości, którego długość znacznie przewyższa ich szerokość i grubość. W ich budowie wyróżnia się sztywny trzon oraz nieco bardziej sprężyste nasady (końce)- bliższą i dalszą. Przykładem kości długich są: kość ramienna, kość łokciowa, kość promieniowa, kość udowa, kość piszczelowa i kość strzałkowa. Kości długie występują więc przede wszystkim w kończynach.
W kościach długich do 15-18 roku życia człowieka występuje chrząstka nasadowa - to właśnie jej wzrost jest przyczyną intensywnego rośnięcia podczas tak zwanego skoku pokwitaniowanego. Po zakończeniu wzrostu (średnio około 17-19 roku życia, w zależności od płci i predyspozycji genetycznych) chrząstki nasadowe ulegają skostnieniu.