Staromiejski zespół urbanistyczny Kalisza

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Adnotacja: luty 2008.

Ten artykuł dotyczy zabytkowej części Kalisza. Zobacz też: Stare Miasto (dzielnica Kalisza).

Staromiejski zespół urbanistyczny Kalisza nr rej. kl.IV-73/14/56, kl.IV-83/2/57
Główny Rynek
Miejsce	Kalisz, Śródmieście
Wybudowany	1233–
Wpisany do rej. zabytków	28 lutego 1956

Staromiejski zespół urbanistyczny Kalisza - historyczny obszar miasta, obecnie część Śródmieścia, położony na prawym brzegu Prosny, otoczony Plantami i Starym Parkiem. Jest to najstarsza część miasta lokacyjnego, założona w 1233 przez Henryka I Brodatego^[1], lokowana na prawie średzkim między 1253 a 1260 (prawdopodobnie w 1257) przez Bolesława Pobożnego^[2], spalona w 1792, zburzona w 1914, odbudowana w jednolitym stylu architektonicznym. Znajduje się tu zespół cennych obiektów zabytkowych wpisany do rejestru zabytków w 1956.

Najważniejszymi zabytkami na obszarze staromiejskiego zespołu urbanistycznego są:

katedra św. Mikołaja Biskupa
bazylika kolegiacka Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (kościół mariacki)
kościół św. Wojciecha i św. Stanisława Biskupa (Jan Maria Bernardoni, 1592–1597)
pałac Komisji Wojewódzkiej Kaliskiej (przebudowa Franciszek Reinstein^[3], 1823–1824)

Starówka kaliska nie posiada osobnej nazwy, natomiast istniejące w Kaliszu Stare Miasto jest zupełnie inną dzielnicą miasta.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Przypisy

↑ Wędzki A., Lokacja Kalisza, [w:] Dzieje Kalisza, red. Rusiński W., Poznań 1977, s. 63–66.
↑ Młynarska M., Proces lokacji Kalisza..., [w:] Osiemnaście wieków Kalisza, red. Gieysztor A., t. 1, Kalisz 1960, s. 105–108.
↑ Barańska I., Architektura Kalisza w dobie Królestwa Kongresowego, Kalisz 2002, s. 149. ISBN 83-85638-24-5