Slackware

Z Wikipedii

Slackware
Rodzina	Linux
Aktualna wersja stabilna	12.1, wydana 2 maja 2008
Pierwsze wydanie	17 lipca 1993
Producent	Patrick Volkerding
Licencja	GNU General Public License
Platforma systemowa	x86, S/390
Jądro	monolityczne
Podstawowe środowisko pracy	KDE
Oficjalna witryna	slackware.com
Strona na distrowatch.com	distrowatch.com/slackware
Typ pakietów	tgz

Jeden z symboli Slackware - Tux z fajką

Slackware - najstarsza aktywnie rozwijana dystrybucja Linuksa.

Pierwsza wersja, 1.00, została wydana 17 lipca 1993 roku przez Patricka Volkerdinga. ^[1] Wersja ta była oparta o dystrybucję SLS Linux i rozprowadzana jako obrazy dyskietek 3,5 calowych, dostępne przez anonimowy FTP. Slackware obchodził swoje dziesiąte urodziny 17 lutego 2003.

Nazwa "Slackware" pochodzi od słowa "Slack", zdefiniowanego przez Kościół SubGeniuszu.

[edytuj] Charakterystyka

Slackware prezentuje odmienne podejście niż inne popularne dystrybucje, takie jak Debian, Gentoo Linux, Mandriva, Red Hat Linux, SuSE czy Ubuntu. Najtrafniej można ją określić mianem "uniksowej", ze względu na politykę dostarczania jedynie stabilnych wersji oprogramowania, organizację skryptów startowych w stylu BSD i brak dedykowanych narzędzi konfiguracyjnych GUI, które można znaleźć w innych odmianach Linuksa.

[edytuj] Zarządzanie pakietami

Realizacja zarządzania pakietami w Slackware również jest nietypowa, ale zgodna z zasadami minimalizmu i prostoty. Pakiety to zwykłe archiwa tar spakowane programem gzip zawierające dodatkowe informacje o ich zawartości oraz opcjonalnie skrypt instalacyjny.

System ten obsługuje instalację, uaktualnianie i usuwanie pakietów równie prosto, jak w innych dystrybucjach. Nie usiłuje jednak śledzić czy pilnować tego, co określa się mianem zależności (tj. upewnienia się, że system posiada wszystkie biblioteki i programy, których nowy pakiet potrzebuje do prawidłowego działania). Dyskusje o zaletach obsługi bądź ignorowania zależności, choć nie tak zażarte, przypominają uniksową "świętą wojnę" o edytory tekstu - vi kontra Emacs. Podejście twórców Slackware do tego problemu wydaje się w pełni akceptowane przez jego - z reguły zaawansowaną - rzeszę użytkowników, którzy własnoręcznie sprawują pełną kontrolę nad zainstalowanym w systemie oprogramowaniem.

Jednak aby ułatwić użytkownikom zarządzanie pakietami powstały narzędzia pomagające w instalacji/aktualizacji oprogramowania. Do najpopularniejszych należą:

slackpkg - Bardzo proste narzędzie, nie obsługuje zależności ale dba o odpowiednią kolejność przy instalacji pakietów. Znajduje się w oficjalnym zestawie pakietów Slackware.
slapt-get - Program wzorowany na Debianowym menadżerze pakietów apt-get, obsługuje zależności.
swaret - Inne, bardzo popularne narzędzie do zarządzania oprogramowaniem, obsługuje zależności.

[edytuj] Bieżąca wersja

Najnowsza stabilna wersja Slackware oznaczona jest numerem 12.1 (wydana 2 maja 2008). Zawiera między innymi:

środowiska graficzne KDE 3.5.9, Xfce 4.4.2
jądro 2.6.24.5
X Window System X11R7.3.0 wydany przez X.Org
kompilator GCC 4.2.3
serwer WWW Apache 2.2.8 z DSO, SSL
obsługę PCMCIA pcmcia-cs-3.2.8
języki programowania Perl 5.8.8, Python 2.5.2, PHP 5.2.5, Ruby 1.8.6, Subversion 1.4.6
przeglądarki internetowe Konqueror 3.5.9, SeaMonkey 1.1.9, Mozilla Firefox 2.0.0.14, Links 2.1pre33, Lynx 2.8.5.
program pocztowy Thunderbird 2.0.0.12, Mutt 1.4.2.3, Pine 4.64
inne zwyczajowe komponenty.

Istnieje również rozwojowa gałąź dystrybucji - current, której mogą używać miłośnicy najświeższego oprogramowania. Nie poleca się jednak jej stosowania w środowiskach produkcyjnych ze względu na eksperymentalny charakter zamieszczanego w niej oprogramowania.

[edytuj] Nieoficjalne porty

Oficjalnie Slackware wspiera tylko dwie architektury (X86 oraz S/390), powstały jednak nieoficjalne porty mające na celu danie możliwości uruchomienia dystrybucji na innych maszynach. Najbardziej znane to: