Sid Vicious

Z Wikipedii

Sid Vicious
Grafika przedstawia Sida Viciousa
Imię i nazwisko	John Simon Ritchie
Pseudonim	Sid Vicious
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1957 Londyn,  Anglia
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1979 Nowy Jork,  Stany Zjednoczone
Instrument	gitara basowa, perkusja, gitara
Gatunek	punk rock
Zawód	wokalista, instrumentalista, autor piosenek, aktor
Aktywność	1976–1979
Zespół
The Flowers of Romance Siouxsie & the Banshees Sex Pistols
Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Sid Vicious, właśc. John Simon Ritchie lub też John Beverly (ur. 10 maja 1957 w Londynie – zm. 2 lutego 1979 w Nowym Jorku) – w latach 1977 - 1978 basista legendarnej grupy punk rockowej Sex Pistols.

Jego przydomek, który po polsku znaczy tyle co Wredny Sid, nadał mu John Lydon (pseudonim Johnny Rotten) od imienia swojego chomika.

Spis treści 1 Życiorys 2 Dyskografia 2.1 Sid Vicious 2.2 Sid i Nancy 2.3 Sid Vicious & Friends 2.4 Sid Vicious & Eddie Cochran 2.5 Sid Vicious/Elvis Presley 2.6 Vicious White Kids 3 Film 4 Bibliografia 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Początkowo był wielkim fanem zespołu, jednak później po odejściu Glena Matlocka zajął miejsce basisty, choć właściwie nie potrafił grać na tym instrumencie, jak i zresztą na żadnym innym. Od 1978, po zakończeniu działalności muzycznej zespołu Sex Pistols, występował jako wokalista z własnym zespołem m.in. w Nowym Jorku i Londynie. Udało mu się nagrać kilka piosenek m.in. cover piosenki Franka Sinatry pt. "My way".

Ten uwielbiany przez nastolatki punkrockowiec pod koniec 1978 r. został oskarżony o zamordowanie swojej narzeczonej Nancy Spungen. Zmarł w wyniku przedawkowania narkotyków w przededniu procesu (groziło mu od 15 lat do dożywocia) – w dzień po opuszczeniu więzienia za kaucją. Okazało się później, że pozostawił list pożegnalny i odtąd wskazuje się na samobójstwo jako przyczynę jego śmierci, choć nie wyklucza się zwykłej śmierci z przedawkowania. Jego matka przyznała się po jego śmierci do podania śmiertelnej dawki heroiny, choć jej znajomy twierdzi iż mogła kłamać. Prochy Sida po skremowaniu zostały, według najprawdopodobniejszej wersji, rozrzucone przez jego matkę na grobie jego kochanki Nancy Spungen na żydowskim cmentarzu w Pensylwanii. Sid Vicious jest twórcą i prekursorem punkowej ekspresji na koncertach, która z czasem przybrała nazwę tańca Pogo.

[edytuj] Dyskografia

[edytuj] Sid Vicious

• My Way/Something Else/C’mon Everybody (1979, 12”, Barclay, Barclay 740 509)
• Sid Sings (1979, LP, Virgin, V2144)
• Live (1980, LP, Creative Industry Inc., JSR 21)
• Vicious Burger (1980, LP, UD-6535, VD 6336)
• Love Kills N.Y.C. (1985, LP, Konexion, KOMA 788020)
• The Sid Vicious Experience – Jack Boots and Dirty Looks (1986, LP, Antler 37)
• The Idols With Sid Vicious (1993, CD, Last Call Records, LC22289)
• Never Mind the Reunion Here’s Sid Vicious (1997, CD)
• Sid Dead Live (1997, CD, Anagram, PUNK 86)
• Sid Vicious Sings (1997, CD)
• Vicious & Friends (1998, CD, Dressed To Kill Records, Dress 602)
• Better (to provoke a reaction than to react to a provocation) (1999, CD, Almafame, YEAAH6)
• Probably His Last Ever Interview (2000, CD, OZIT, OZITCD62)
• Better (2001, CD)
• Vive Le Rock (2003, 2CD)
• Too Fast To Live... (2004, CD)
• Naked & Ashamed (7”, Wonderful Records, WO-73)
• Sid Live At Max’s Kansas City (LP, JSR 21)
• Sid Vicious (LP, Innocent Records, JSR 21)
• Sid Vicious McDonald Bros. Box (3CD, Sound Solutions, 003)

[edytuj] Sid i Nancy

• Love Kills (1986, LP, MCA, MCG 6011)

[edytuj] Sid Vicious & Friends

• (Don’t You Gimme) No Lip/(I’m Not Your) Steppin’ Stone (1989, 7”, SCRATCH 7)
• Sid Vicious & Friends (1998, CD, Cleopatra, #251, ASIN: B0000061AS)

[edytuj] Sid Vicious & Eddie Cochran

• Sid Vicious v’s Eddie Cochran – The Battle Of The Rockers (LP, Jock, LP 6)

[edytuj] Sid Vicious/Elvis Presley

• Cult Heroes (1993, CD)

[edytuj] Vicious White Kids

• The Vicious White Kids (1987, LP, Ritchie 1)
• Vicious White Kids (2001, CD, Sanctuary, CMRCD372)

[edytuj] Film

• Sex Pistols Number One (1976, rež. Derek Jarman)
• Jubilee (1978, rež. Derek Jarman)
• Will Your Son Turn into Sid Vicious? (1978)
• The Great Rock‘n’Roll Swindle (1979, rež. Julien Temple, VHS, Virgin Films)
• The Punk Rock Movie (1979, rež. Don Letts)
• Dead On Arrival (1981, rež. Lech Kowalski)
• The Filth And The Fury (2000, rež. Julien Temple, VHS/NTSC)
• Sid and Nancy: Love Kills (reż. Alex Cox, 1986r)

[edytuj] Bibliografia

• Anne Beverley, The Sid Vicious Family album (1980, Virgin Books)
• Gerald Cole, Sid And Nancy (1986, Methuen)
• Alex Cox & Abbe Wool, Sid And Nancy (1986, Faber and Faber)
• Keith Bateson and Alan Parker, Sid’s Way (1991, Omnibus Press)
• Tom Stockdale, Sid Vicious. They Died Too Young (1995, Parragon)
• Malcolm Butt, Sid Vicious. Rock‘n’Roll Star (1997, Plexus)
• David Dalton, El Sid (1998, St. Martin’s Griffin)
• Sid Vicious, Too Fast To Live...Too Young to Die (1999, Retro Publishing)
• Alan Parker, Vicious. Too Fast To Live... (2004, Creation Books)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia i zdjęcia (en)