Shinsengumi
Z Wikipedii
Shinsengumi (jap.: 新選組) – specjalny oddział policji w ostatnim okresie szogunatu w Japonii.
Spis treści |
[edytuj] Informacje ogólne
Shinsengumi było również nazywane "Mibu-rō" ("Wilki z Mibu"), z powodu nazwy miasta, w którym stacjonowali. Początkowo nazwa ta oznaczała "Rōshi z Mibu", ale znaczenie uległo zmianie po tym, jak reputacja oddziału została splamiona w początkowym okresie. "Shinsengumi" jest tłumaczone jako "grupa nowych wybranych" ("Shinsen" oznacza "nowi wybrani", a "gumi" jest tłumaczone jako "grupa", "zespół" lub "oddział").
Gdy wielowiekowe nastawienie izolacjonistyczne zagranicznej polityki japońskiej zostało w latach 60. XIX w. przełamane w wyniku interwencji komandora Perry'iego i politycznych nacisków państw zachodnich, duża część społeczeństwa odwróciła się od szogunatu Tokugawów, domagając się przywrócenia realnej władzy cesarzowi (ruch Sonnō jōi). Klan Aizu, pozostający wierny szogunowi, wynajął kilku wybitnych szermierzy z Edo i nie mających pana samurajów w Kioto, aby bronić siebie i sprzeciwiać się siłom popierającym cesarza przeciwko szogunatowi. Początkowo mieli przeciwko sobie głównie samurajów z Choshu (obecnie Yamaguchi).
Członkowie Shinsengumi byli dobrze widoczni w walce dzięki charakterystycznym strojom. Z rozkazu dowódcy Shinsengumi, Serizawa Kamo, standardowy ubiór składał się z haori i hakamy nakładanych na kimono, z białym sznurem skrzyżowanym na piersi i związanym z tyłu. Unikalność stroju przejawiała się w haori, które miało kolor asagiiro (zwykle jasny niebieski, ale może też oznaczać jasny żółty). Rękawy haori były ozdobione wzorem "pas białych gór". Dawało to w rezultacie bardzo jaskrawy strój, mocno odróżniający się od strojów zwykle noszonych przez wojowników, w których dominowały brązy, czerń i szarości. W walce ubiór członków Shinsengumi nie tylko ułatwiał identyfikację, ale stanowił też wyraźną groźbę wobec przeciwnika.
Shinsengumi rozpoczęli swoją działalność jako Rōshigumi. Później 13 członków Obrońców stało się 13 członkami założycielami Shinsengumi. Na swoim sztandarze umieścili znak Makoto (jap.: prawda, uczciwość, lojalność).
Początkowo dowódcami Shinsengumi byli Serizawa Kamo, Isami Kondō oraz Nishiki Niimi. Grupa powstała z dwóch sekt: grupy Sherizawy Mito i członków dojo Isami Kondō. Mieli siedzibę w miejscowości Mibu, znajdującej się w sąsiedztwie Kioto. 12 marca 1863 wysłali list do klanu Aizu, prosząc o pozwolenie podjęcia działań policyjnych w Kioto w celu powstrzymania bezprawia i działań rewolucjonistów. Otrzymali pozwolenie, ale – ironicznie – lekkomyślne działania Serizawy i Niimi dokonane w imieniu Shinsengumi spowodowały, że grupy tej obawiano się w Kioto, mimo iż jej zadaniem było utrzymanie spokoju. Ich reputacja poprawiła się dopiero po seppuku Niimi oraz zabójstwie Serizawy przez będącą częścią Shinsengumi frakcję Kondō.
[edytuj] Zasady Shinsengumi
Według popularnej legendy prawa Shinsengumi zostały napisane przez Kamo Serizawa lub Isami Kondō, ale według wielu historyków bardziej prawdopodobnym autorem jest Toshizō Hijikata (ich surowość bardziej pasuje do jego osobowości).
Prawo Shinsengumi obejmuje pięć zasad, zabraniających:
- Odstępstwa od samurajskiego kodeksu Bushido
- Opuszczania Shinsengumi
- Prywatnego zarabiania pieniędzy
- Brania udziału w sporach niezwiązanych z Shinsengumi
- Brania udziału w prywatnych walkach
Karą za złamianie którejś z zasad było seppuku. Dodatkowo, w Shinsengumi obowiązywały następujące zasady:
- Jeżeli dowódca oddziału został śmiertelnie raniony w walce, wszyscy członkowie oddziału muszą walczyć nadal i zginąć w tej samym miejscu.
- Nawet jeżeli walka pociąga za sobą wiele ofiar śmiertelnych, nie pozwala się na odzyskiwanie ciał zabitych, z wyjątkiem ciała dowódcy.
- Jeżeli członek Shinsengumi wdał się w walkę z obcym, będąc na służbie lub nie, i został ranny, i nie mógł zabić przeciwnika, pozwalając mu uciec, nawet w przypadku rany na plecach, nakazuje się seppuku.
Hijikata wymuszał przestrzeganie bardzo surowych praw, aby stworzyć grupę działającą według ideałów bushido i wywołać strach, mający skutkować absolutnym posłuszeństwem wobec Hijikaty i Kondō. Głównie dzięki powyższym zasadom Shinsengumi stało się tak mocną i budzącą strach siłą, składającą się z setek doświadczonych szermierzy, z których każdy miał prawo i pozbawioną skrupułów skłonność do zabijania.
Duża liczba członków oddziału została zmuszona do popełnienia seppuku za złamanie zasad lub została zabita jako szpiedzy.
Mówiło się nawet, że krew członków Shinsengumi płynęła ulicami Kioto jak woda.
Incydent Ikedaya w 1864, w czasie którego Shinsengumi zapobiegło spaleniu Kioto, uczynił grupę sławną i spowodował gwałtowny napływ rekrutów. W szczytowym momencie Shinsengumi miało około 300 członków. Byli pierwszą grupą samurajów w hierarchicznym społeczeństwie japońskim, przyjmującą członków z innych klas, takich jak rolnicy lub kupcy. Wielu mężczyzn dołączyło do Shinsengumi, pragnąc zostać samurajami i zaangażować się w działalność polityczną.
[edytuj] Hierarchia po incydencie Ikedaya
Dowódca: Isami Kondō ze szkoły Tennen Rishin Ryū
Zastępcy: Toshizō Hijikata, Keisuke Yamanami
Doradca wojskowy: Kashitarō Itō
Dowódcy oddziałów:
- Sōji Okita
- Shinpachi Nagakura
- Hajime Saitō
- Chūji Matsubara
- Kanryūsai Takeda
- Genzaburō Inoue
- Sanjūrō Tani
- Heisuke Tōdō
- Mikisaburō Suzuki
- Sanosuke Harada
Szpiedzy: Kai Shimada, Susumu Yamazaki.
[edytuj] Koniec Shinsengumi
Shinsengumi pozostali lojalni w stosunku do bakufu Tokugawa i po jego upadku zostali wyparci z Kioto. Walczyli do samego końca – nawet po upadku szogunatu (patrz: wojna Boshin). Isami Kondō został pojmany i ścięty na polecenie rządu Meiji. Za koniec Shinsengumi uważa się śmierć Toshizō Hijikaty 11 maja 1869.
Klęskę i rozpad oddziału przeżyło kilku jego członków, między innymi Shinpachi Nagakura i Hajime Saitō.
[edytuj] Przedstawienie w mediach
W 2004 japońska telewizja NHK rozpoczęła edycję rocznego serialu telewizyjnego 新選組! (Shinsengumi!), opowiadającego historię oddziału. Wśród aktorów znaleźli się Kōji Yamamoto, Tatsuya Fujiwara, Joe Odagiri i Katori Shingo ze znanego zespołu pop (SMAP). Wiele innych seriali i programów poruszało wydarzenia historyczne i fikcyjne związane z tą grupą.
W 2003 powstał japoński film "Kiedy dobyto ostatniego miecza" (ang. "When the last sword is drawn", oryginalny tytuł japoński: "Mibu gishi den") pod dyrekcją Yojiro Takity, przedstawiający w zfabularyzowany sposób koniec Shinsengumi. W filmie znaczącą rolę odgrywają postacie historyczne, między innymi Hajime Saitō.
W mandze historycznej Kaze Hikaru, Tominaga Sei zmienia imię na Kamiya Seizaburo i w chłopięcym przebraniu dołącza do "Mibu-roshi" (znanych później jako Shinzengumi), chcąc pomścić ojca i brata.
Anime Peacemaker Kurogane przedstawia zfabularyzowaną wersję wydarzeń, które doprowadziły do Incydentu Ikedaya. Oparta na tym anime manga kontynuuje historię.
Inna popularna manga, Rurōni Kenshin, na podstawie której powstało później anime, odwołuje się do Shinsengumi w retrospekcjach, a także korzysta z postaci Hajime Saitō, który w późniejszym czasie pracował jako policjant pod przybranym imieniem Gorō Fujita.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Shinsengumi Headquarters (en) Strona poświęcona historii Shinsengumi i jej przedstawieniem w filmach/telewizji/anime, zawierająca bazę danych, listę dyskusyjną i fanart.
- Shinsengumi Database (en) Strona zbierająca informacje o Shinsengumi w różnych mediach (anime, prace historyczne, manga, gry komputerowe). Umożliwia przeszukiwanie. Aktualizowana po wydaniu danej pozycji w USA lub Japonii.
