Z Wikipedii
Sarniak dachówkowaty (Sarcodon imbricatus L., syn. Hydnum imbricatum L. ex Fr.) – jadalny grzyb z rodziny kolcownicowatych. Spokrewniony z kolczakami.
[edytuj] Charakterystyka
- Kapelusz
- 6-20 cm średnicy, płasko wypukły, z wiekiem wgłębiony, brązowawy z nieco czerwonawym odcieniem. Pokryty na powierzchni grubymi, koncentrycznie ułożonymi łuskami o ciemnej barwie. Na spodniej stronie kapelusza kolce zbiegające na trzon, białawe, szare aż do brązowawych.
- 'Trzon
- cylindryczny, początkowo białawy, później brunatniejący, do 8 cm długi i do 2,5 cm gruby, aksamitny lub z przylegającymi włókienkami.
- Miąższ
- białawy, szarawy, u podstawy trzonu brunatnawy, o przyjemnym zapachu i nieco gorzkawym smaku.
- Zarodniki
- brązowawe, okragławe z licznymi guzkami.
- Biotop
- na ziemi, pojedynczo lub w grupach, w lasach iglastych, od sierpnia do listopada. W Polsce występuje przede wszystkim w górach, głównie na glebach kwaśnych i piaszczystych.
- Gatunki podobne
- sarniak szorstki, który ma na powierzchni kapelusza przylegające, drobniejsze łuski. Miąższ ma gorzkawy smak i u podstawy trzonu błękitnozieloną barwę.
- Grzyb jadalny: Młode sarniaki nadają się do spożycia (starsze są gorzkawe).
[edytuj] Ciekawostki
- Ostatnio proponuje się wyróżnienie dwóch odrębnych gatunków: sarniaka sosnowego Sarcodon squamosus (Schaff.) Quèl. oraz sarniaka świerkowego Sarcodon imbricatus (L.:Fr.) P.Karst.
[edytuj] Linki zewnętrzne