Rufus Wainwright
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: wikizacja, polskie znaki, POV. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
| Rufus Wainwright | |
 Rufus Wainwright na koncercie w Chicago |
|
| Imię i nazwisko | Rufus McGarrigle Wainwright |
| Data urodzenia | 22 lipca 1973 |
| Pochodzenie | Rhinebeck, Nowy Jork, USA |
| Instrument | pianino, gitara |
| Gatunek | Baroque Pop, popera |
| Zawód | wokalista |
| Aktywność | 0d 1993r. do teraz |
| Wytwórnia płytowa | Geffen Records, Dreamworks Records |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa | |
Rufus Wainwright (ur. 22 lipca 1973 w Rhinebeck w stanie Nowy Jork) - piosenkarz pochodzenia kanadyjsko-amerykańskiego, syn Loudona Wainwrighta III, popularnego w latach siedemdziesiątych piosenkarza folkowego. Zaśpiewał przebój Leonarda Cohena Hallelujah (w filmie Shrek).
Grę na pianinie rozpoczął mając sześć lat. W wieku trzynastu lat wspólnie ze swoja siostrą, matką oraz ciotką założyli wspólny zespół "McGarrigle Sisters and Family". W tym okresie największa sławę przyniosła mu piosenka "I'm Running", za którą w 1988 roku otrzymał nagrodę Genie Award for Best Original Song. Studiował klasyczną oraz "rockową" grę na pianinie na McGill University. Jako osoba homoseksualna ujawnił się jeszcze jako nastolatek[potrzebne źródło].
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Początki
Rufus Wainwright, syn piosenkarzy folkowych Loudona Wainwrighta III i Kate McGarrigle, urodził się w Rhinebeck w Nowym Jorku. Jego rodzice rozwiedli się, gdy był jeszcze dzieckiem.
Na pianinie zaczął grać w wieku 6 lat, mając 13 zaczął koncertować z siostrą Marthą, matką Kate i ciotką Anną, jako zespół "McGarrigle Sisters and Family." Piosenka I'm Running, którą zagrał w filmie Tommy Tricker and the Stamp Traveller (grał w nim bohatera drugoplanowego), sprawiła, że został nominowany w 1989 do Genie Award w kategorii Best Orginal Song w wieku lat 14. Był również nominowany do Juno Award w 1990 w kategorii "Najbardziej obiecujący wokalista roku".
Przez większość dzieciństwa mieszkał z matką w Montrealu, studiował na Concordia University i McGill University zarówno klasyczną, jak i nowoczesną muzykę fortepianową. Niektóre z jego piosenek pokazują dobrą znajomość francuskiego. Wainwright wciąż mieszka w Kanadzie.
Jako homoseksualista ujawnił się będąc jeszcze nastolatkiem. W wydaniu Rolling Stone z 11 listopada 1999 Wainwright powiedział, że ojciec rozpoznał w nim homoseksualistę. "Jeździliśmy razem samochodem, leciało Heart of Glass, a ja poruszałem ustami i udawałem, że jestem Blondie. To tylko jedna z wielu oznak." Jednakże później przyznał: "Matka i ojciec nie umieli poradzić sobie z tym, że jestem gejem. Nigdy o tym tak naprawdę nie rozmawialiśmy."
Dorastając, Wainwright zainteresował się operą (widać to w jego piosence Barcelona, w którą wpleciony jest tekst Giuseppe Verdiego). Słuchał również artystów takich jak Édith Piaf, Al Jolson, czy Judy Garland.
W wieku 14 lat Wainwright został zgwałcony w londyńskim Hyde Parku, po poderwaniu mężczyzny w barze. Przez siedem lat od tego zdarzenia nie utrzymywał stosunków płciowych. Później mówił o tej nocy w wywiadzie: "Powiedziałem, że chcę iść do parku zobaczyć gdzie odbywa się ten duży koncert. Myślałem, że to będzie romantyczna przechadzka, a on zgwałcił mnie, obrabował i próbował udusić." Twierdzi, że przeżył tylko dlatego, że udał atak epilepsji.
[edytuj] Droga do sławy
Po staniu się stałym muzykiem grającym co tydzień w Cafe Sarajevo w Montrealu, Wainwright nagrał kilka dem, wyprodukowanych przez Pierre Marchanda (który wyprodukował również Poses). Taśmy trafiły do rąk Lennyego Waronkera z DreamWorks, wkrótce wytwórnia podpisała z Wainwrightem kontrakt. Wiosną 1996 r. Rufus przeniósł się do Nowego Jorku i tam zaczął grywać w klubie Fez, żeby zdobyć publiczność. Jesienią przeprowadził się do Los Angeles i tam nagrał swój pierwszy album (zatytułowany Rufus Wainwright) wyprodukowany przez Jona Briona i Van Dyke Parksa. Płyta została wydana wiosną 1998 r. i od razu zyskała przychylność krytyków, a przez magazyn Rolling Stone została nazwana jedną z najlepszych płyt roku. Przez ten sam magazyn Wainwright został później nazwany najlepszym debiutem roku. Latem 1998 r. Rufus koncertował z Seanem Lennonem, później zaczął swoją pierwszą trasę koncertową. W grudniu 1998 r. pojawił się w reklamie Gap śpiewając piosenkę: What Are You Doing New Year's Eve?. Ta promocja przyniosła mu zwiększenie zainteresowania jego osoba oraz duży wzrost sprzedaży płyt. 1 marca 1999 r. w Hoboken Wainwright rozpoczął trasę koncertową, która trwała do połowy maja. Nastepnie aż do lata wziął sobie trochę wolnego czasu i odstawił muzykę na drugi plan. Mieszkał w Chelsea Hotel w Nowym Jorku przez sześć miesięcy, podczas których napisał większość piosenek na swój drugi album. 5 czerwca 2001 r. ukazało się Poses, które zdobyło porównywalną przychylność krytyków jak debiutancka płyta, jednak Wainwright nie był zadowolony z jej sprzedaży.
Od 2001 do 2004r. Wainwright koncertował z Tori Amos, Stingiem, Benem Foldsem i Guster, jak również w 2001 i 2002r. odbył trasę koncertową promującą Poses. Często występuje również ze swoją siostrą Marthą Wainwright w chórku. Mimo pozyskania licznej grupy fanów i przychylności krytyków, Wainwright osiągnął umiarkowany sukces komercyjny w Stanach. Dopiero niedawno wydana - wyprodukowana przez Neila Tennanta z Pet Shop Boys - płyta Release the Stars spotkała się tam z ogromną uwagą mediów. Rufus zakończył na wiosnę 2007 serię koncertów z piosenkami Judy Garland, a obecnie kontynuuje fenomenalną światową trasę koncertową promującą jego ostatnią solową płytę.
Piosenki śpiewane przez Wainwrighta pojawiły się w wielu filmach min. "Maker Makes" ("Brokeback Mountain"), "Complainte de La Butte" ("Moulin Rouge") czy "Hallelujah" ("Shrek")
Staje się coraz bardziej popularny także w Polsce. Jego ostatni krążek można nabyć w każdym sklepie muzycznym. 11 kwietnia po raz pierwszy wystąpił w Polsce, w warszawskim klubie Palladium.
