Ricardo Lavolpe
Z Wikipedii
Ricardo Antonio Lavolpe (ur. 6 lutego 1952 w Buenos Aires) były piłkarz argentyński grający na pozycji bramkarza, po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Posiada także obywatelstwo meksykańskie.
[edytuj] Kariera piłkarska
- 1970-1975 Banfield Buenos Aires
- 1975-1979 San Lorenzo de Almagro
- 1979-1982 Atlante Meksyk
- 1982-1984 Oaxtepec
Lavolpe pochodzi z Buenos Aires. Piłkarską karierę rozpoczął w tamtejszym klubie Banfield. W 1970 zadebiutował w jego barwach w drugiej lidze argentyńskiej, a w 1973 dzięki mistrzostwu tej ligi, awansował o klasę wyżej. W Banfield spędził 5 lat i w 1975 roku przeszedł do silniejszego San Lorenzo de Almagro. Z San Lorenzo nie osiągnął jednak większych sukcesów, a w 1979 ponownie zmienił barwy klubowe zostając zawodnikiem meksykańskiego Atlante Meksyk, z którym w 1982 roku wywalczył wicemistrzostwo kraju. Karierę kończył w 1984 roku jako zawodnik małego klubu z Meksyku, Oaxtepec, będąc jego grającym trenerem.
Największym sukcesem w reprezentacyjnej karierze Ricardo było mistrzostwo świata w 1978. Podczas tego turnieju był bramkarzem San Lorenzo, ale nie zagrał ani minuty będąc rezerwowym dla Ubaldo Fillola.
1 Alonso • 2 Ardiles • 3 Baley • 4 Bertoni • 5 Fillol • 6 Gallego • 7 L. Galván • 8 R. Galván • 9 Houseman • 10 Kempes • 11 Killer • 12 Larrosa • 13 Lavolpe • 14 Luque • 15 Olguín • 16 Ortiz • 17 Oviedo • 18 Pagnanini • 19 Passarella • 20 Tarantini • 21 Valencia • 22 Villa • Trener: Menotti
[edytuj] Kariera trenerska
- 1982-1984 Oaxtepec (grający trener)
- 1984-1986 Ángeles
- 1989-1990 Chivas Guadalajara
- 1990-1991 Querétaro FC
- 1991-1996 Atlante Meksyk
- 1996-1997 América Meksyk
- 1997-2001 Atlas Guadalajara
- 2001-2002 Deportivo Toluca
- 2003-2006 reprezentacja Meksyku
- 2006 Club Atlético Boca Juniors
- od 2007 Vélez Sársfield
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Lavolpe został trenerem w Meksyku. Po Oaxtepec jego kolejne przystanki trenerskie to: Chivas Guadalajara, Querétaro FC, Atlante Meksyk, América Meksyk, Atlas Guadalajara i Deportivo Toluca. Największym sukcesem w tym okresie pracy było zdobycie mistrzostwa Meksyku w sezonie 1992/1993 z zespołem Atlante.
4 lutego 2003 roku Lavolpe podpisał kontrakt z Meksykańskim Związkiem Piłki Nożnej i został selekcjonerem reprezentacji Meksyku (zastąpił Javiera Aguirre). Pierwszym poważnym turniejem, w którym poprowadził narodową drużynę był Złoty Puchar CONCACAF 2003, który Meksyk wygrał. W 2004 roku drużyna Meksyku wystąpiła w turnieju Copa América 2004 i doszła do ćwierćfinału, natomiast w 2005 roku odpadła w ćwierćfinale Złotego Pucharu CONCACAF 2005 oraz zajęła wysokie 4. miejsce w Pucharze Konfederacji. Meksyk pod wodzą Lavolpe bez większych problemów awansował do Mistrzostw Świata w Niemczech, zajmując 2. miejsce w grupie za Stanami Zjednoczonymi. Na Mundialu w Niemczech zespół najpierw wygrał 3:1 z Iranem, następnie zremisował 0:0 z Angolą oraz przegrał 1:2 z Portugalią. W 1/8 finału uległ po dogrywce 1:2 Argentynie i odpadł z turnieju, a Lavolpe zrezygnował z dalszego prowadzenia drużyny.
W 2006 roku po Mundialu Lavolpe został trenerem Club Atlético Boca Juniors, zastępując na tym stanowisku Alfio Basile. Boca Juniors spisywało się jednak słabo odpadając m. in. z Copa Sudamericana, a fazie play-off Apertura odpadło po dwumeczu z Estudiantes La Plata. Po tamtym wydarzeniu Lavolpe podał się do dymisji, a 21 grudnia zatrudniono go w Vélez Sársfield.
1 Sánchez • 2 Suárez • 3 Salcido • 4 Márquez • 5 Osorio • 6 Torrado • 7 Zinha • 8 Pardo • 9 Borgetti • 10 Franco • 11 Morales • 12 Corona • 13 Ochoa • 14 Pineda • 15 Castro • 16 Méndez • 17 Fonseca • 18 Guardado • 19 Bravo • 20 García • 21 Arellano • 22 Rodríguez • 23 Pérez • trener: Lavolpe