Radioterapia

Z Wikipedii

Akcelerator cząstek Clinac 2100 C100

Radioterapia - metoda leczenia za pomocą promieniowania jonizującego. Stosowana w onkologii do leczenia choroby nowotworowej oraz łagodzenia bólu związanego z rozsianym procesem nowotworowym, np. w przerzutach nowotworowych do kości. Radioterapia jest podspecjalnością lekarską w obrębie onkologii.

Spis treści

1 Podział ze względu na sposób napromieniania:
2 Podział ze względu na stan pacjenta:
3 Podział zależny od używanej energii:
4 Podział ze względu na rodzaj promieniowania generowanego w aparatach

[edytuj] Podział ze względu na sposób napromieniania:

brachyterapia, BTH: leczenie przy użyciu źródła promieniowania znajdującego się w bezpośrednim kontakcie z guzem;
teleradioterapia, RTH: leczenie z zastosowaniem źródła umieszczonego w pewnej odległości od tkanek.

Leczeniem izotopami promieniotwórczymi: (np. jodem lub strontem radioaktywnym) zajmuje się medycyna nuklearna.

[edytuj] Podział ze względu na stan pacjenta:

radioterapia radykalna: ma na celu napromieniowanie guza i/lub jego okolicy w celu jego zniszczenia;
radioterapia paliatywna: ma na celu łagodzenie bólu spowodowanego chorobą nowotworową w przypadku gdy wyleczenie pacjenta jest już niemożliwe;
radioterapia objawowa: ma na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych spowodowanych przerzutami.

[edytuj] Podział zależny od używanej energii:

Radioterapia konwencjonalna (60-400 k eV)

Promieniowanie małoprzenikliwe, płytkie, miękkie, graniczne, wyłącznie promieniowanie X. Do leczenia nowotworów skóry.

Radioterapia megawoltowa (1,25-25 MeV)
- Promieniowanie gamma, generowane przez kobalt 60 (linie o energii 1,17 i 1,33 MeV).
- Promieniowanie X o wysokiej energii generowane w przyśpieszaczu liniowym. (4-25 MeV)
- Elektrony (6-22 MeV)