Różowy salon

Z Wikipedii

Różowy salon - pejoratywne określenie środowiska politycznego, a także wspierających go środowisk medialnych, artystycznych, prawniczych, które popierać miały tzw. politykę "grubej kreski" (rozumianą jako politykę wyrozumiałości wobec byłych działaczy komunistycznych, a nie według historycznego znaczenia tego wyrażenia).

Według osób używających tego wyrażenia "różowy salon" ma się wywodzić z liberalnej i lewicowej części opozycji w czasach PRL, w latach 70. XX wieku skupionych wokół KSS KOR (nazwanych przez Zygmunta Wrzodaka "różowymi hienami"), a także z katolickich środowisk skupionych wokół Ruchu Znak i części Klubów Inteligencji Katolickiej (określanych jako "katolewica").

Różowy salon miał stanowić intelektualne zaplecze rządu Tadeusza Mazowieckiego, a następnie Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Za głównego przedstawiciela różowego salonu uchodzi Adam Michnik.

Hasło różowy salon zostało użyte w książce Waldemara Łysiaka Rzeczpospolita kłamców - Salon.