Przyimek
Z Wikipedii
Przyimek (łac. praepositio) – nieodmienna część mowy, która łączy się z wyrazem i nadaje mu inny sens; np. rzeczownik stół tworzy z przyimkami wiele zestawień: na stole, o stole, za stołem, obok stołu, po stole, pod stołem, zza stołu, koło stołu, przy stole, ponad stołem, od stołu, ku stołowi. Przyimki, to niesamodzielne części mowy, które w zdaniu muszą łączyć się z innymi wyrazami. Zasadniczo przyimki z następującymi po nich wyrazami piszemy oddzielnie np. do domu, po drodze itd. Niektóre przyimki jednosylabowe mogą przyjmować koncówkę -e, co nie ma wpływu na rozdzielną pisownię tych przyimków z tymi wyrazami : beze mnie, przeze mnie, ode mnie, nade wszystko, przede wszystkim. Pisownię łączną stosujemy, jeżeli po przyimku następują cząstki: -bok, -dług, -koło, -czas, -miast, -śród, i -wnątrz.
Przyimek w połączeniu z rzeczownikiem, przymiotnikiem, liczebnikiem tworzy wyrażenie przyimkowe, np. z nudów, ze strachu, sklep z butami, zeszyt w kratkę, z piętnaście, ze sto, z milion.
Przyimki dzieli się na:
- przyimki proste – np. z, do, na, bez, za, pod, u, w, nad,od, po...
- przyimki złożone, są złożone z przyimków prostych ( np. z+nad=znad, po+przez=poprzez)
Przyimki proste pisze się łączne np. sprzed zza ( z + za = zza) Jak najszybciej i najskuteczniej nauczyć się przyimków? Przyimek określa stosunek czasowy lub stosunek przestrzenny: nad, zza, z, obok, za, z przodu; przyimki stoją przy imieniu, czyli przy rzeczowniku.
