Przestrzeń topologiczna
Z Wikipedii
Przestrzeń topologiczna - podstawowe pojęcie topologii, która jest działem matematyki. Każdą przestrzeń metryczną interpretuje się w standardowy sposób jako przestrzeń topologiczną. Także zbiory liniowo uporządkowane. Ponadto w geometrii algebraicznej wygodna jest topologia Zariskiego, która pozwala traktować zbiór algebraiczny jako przestrzeń topologiczną.
Spis treści |
[edytuj] Intuicje
Wiele własności obiektów studiowanych w analizie matematycznej można scharakteryzować wyłącznie za pomocą zbiorów otwartych. Przykładowo, funkcja jest ciągła wtedy i tylko wtedy, gdy przeciwobraz f − 1(U) dowolnego otwartego podzbioru jest otwarty.
Przypomnijmy, że w teorii przestrzeni metrycznych (a więc np. w z metryką euklidesową) zbiorami otwartymi są zbiory będące sumami (również nieskończonymi) kul otwartych (zbiorów punktów odległych od zadanego – środka – o mniej niż zadana odległość nazywana promieniem)[1]. Rodzina otwartych podzbiorów prostej rzeczywistej ma szereg własności będących podstawą wielu dowodów, m.in.
- cała przestrzeń jest zbiorem otwartym;
- przekrój (część wspólna) dwóch zbiorów otwartych jest zbiorem otwartym;
- suma dowolnej rodziny zbiorów otwartych jest zbiorem otwartym.
W szczególności zbiór pusty jest otwarty, gdyż jest sumą pustej rodziny zbiorów otwartych.
Jeśli rozważania o prostej powtórzymy w dowolnej innej przestrzeni metrycznej (w naturalny sposób używając nowej metryki, zamiast odległości na prostej), to zauważamy, że podstawowe własności zbiorów otwartych i ich użycie w wielu rozumowaniach nie ulegają zmianie. Często okazuje się, że zrozumienie struktury zbiorów otwartych jest bardziej użyteczne niż studiowanie samej metryki. Przestrzeń topologiczna to uogólnienie pojęcia przestrzeni metrycznej – można powiedzieć, że jest to przestrzeń z zadanymi z góry zbiorami otwartymi, a zakładane własności rodziny zbiorów otwartych to minimum niezbędne do budowy nietrywialnej, a zarazem spójnej teorii.
Najbardziej interesujące są dla matematyków te własności przestrzeni topologicznych, które zachowują się podczas przekształcania ich w sposób wzajemnie jednoznaczny, ciągły oraz otwarty – czyli poprzez homeomorfizm. Takimi własnościami są na przykład zwartość, ośrodkowość i spójność, lecz nie zupełność.
[edytuj] Definicja
Mówimy, że rodzina zbiorów jest topologią na zbiorze X, jeśli spełnia następujące trzy aksjomaty:
- ,
- jeśli , to ,
- jeśli , to .
W szczególności zbiór pusty należy do (jest otwarty), jako suma pustej rodziny zbiorów otwartych ():
Jeśli jest topologią na zbiorze X, to
- parę nazywamy przestrzenią topologiczną; jeżeli topologia jest znana, to zwykle tę przestrzeń zapisuje się krótko: X,
- elementy rodziny nazywamy podzbiorami otwartymi przestrzeni X,
- dopełnienia (do przestrzeni X) zbiorów otwartych nazywamy podzbiorami domkniętymi przestrzeni X.
- wnętrzem zbioru nazywamy zbiór
- .[2]
- domknięciem zbioru nazywamy zbiór
- . [3]
[edytuj] Przykłady
- Niech X będzie dowolnym zbiorem. jest przestrzenią topologiczną, gdy
- .
- Niech X będzie zbiorem oraz będzie ustalonym punktem. jest przestrzenią topologiczną, gdy
- .
[edytuj] Sposoby wprowadzania
Aby określić topologię na danym zbiorze X, należy zadeklarować które z podzbiorów X są otwarte, i sprawdzić, że tak wyróżniona rodzina zbiorów spełnia wymagania aksjomaty topologii (patrz wyżej). W praktyce topologicznej, często najpierw opisuje się inne rodziny zbiorów lub operacji na zbiorach, z których następnie definiuje się topologię na danej przestrzeni.
Poniżej, niech X będzie ustalonym zbiorem niepustym.
[edytuj] Poprzez rodzinę zbiorów domkniętych
Przypuśćmy że rodzina podzbiorów X spełnia następujące warunki:
- ,
- suma skończenie wielu zbiorów z należy do ,
- część wspólna dowolnej rodziny zbiorów z należy do .
Wówczas istnieje (jedyna) topologia na X taka, że jest rodziną zbiorów domkniętych w tej topologii.
[edytuj] Za pomocą operacji wnętrza
Jeśli funkcja, którą nazwiemy operacją wnętrza (operacją Kuratowskiego), spełniająca, dla dowolnych , następujące warunki:
- (IO1) Φ(X) = X,
- (IO2) ,
- (IO3) ,
- (IO4) ,
to rodzina jest topologią na X oraz dla dowolnego , innymi słowy Φ jest operacją wnętrza dla tej topologii.
Powyższe twierdzenie nazywa się twierdzeniem Kuratowskiego.
[edytuj] Zastosowanie operacji domknięcia
Jeśli funkcja spełnia, dla dowolnych , następujące warunki:
- (CO1) ,
- (CO2) ,
- (CO3) ,
- (CO4) .
to rodzina jest topologią na X oraz dla dowolnego , innymi słowy Ψ jest operacją domknięcia dla tej topologii.
[edytuj] Wskazanie bazy
Przypuśćmy że rodzina podzbiorów X spełnia następujące dwa warunki:
- (B1) jeśli oraz , to można znaleźć taki że ,
- (B2) dla każdego można znaleźć takie że .
Wówczas istnieje (jedyna) topologia na X taka, że rodzina jest bazą tej topologii.
[edytuj] Przykłady
- Niech X będzie zbiorem wszystkich ideałów pierwszych I pierścienia . X jest przestrzenią topologiczną, której bazą jest zbiór
- , gdzie .
- Niech . X jest przestrzenią topologiczną, której bazą jest zbiór
- , gdzie .
[edytuj] Określenie systemu otoczeń
Załóżmy, że jest systemem podzbiorów X takim, że następujące warunki są spełnione:
- (BP1) Dla każdego , i dla każdego mamy .
- (BP2) Jeśli , , to istnieje takie, że .
- (BP3) Dla każdych , , można znaleźć takie, że .
Niech będzie rodziną wszystkich podzbiorów X, które mogą być przedstawione jako sumy podrodzin rodziny . Wówczas jest topologią na X i jest systemem (bazą) otoczeń otwartych dla tej topologii.
[edytuj] Przykłady
- Przestrzeń dyskretna i przestrzeń antydyskretna,
- Płaszczyzna Niemyckiego,
- Prosta Sorgenfreya,
- Przykład przestrzeni T3, ale nie T3½.
Przypisy
- ↑ Na prostej rzeczywistej wyposażonej w metrykę dla zbiorami otwartymi są po prostu przedziały otwarte.
- ↑ Oczywiście, jeśli , to .
- ↑ Więc: