Postępowanie upadłościowe
Z Wikipedii
Postępowanie upadłościowe - zespół norm regulujących zasady wspólnego dochodzenia roszczeń wierzycieli od niewypłacalnych dłużników będących przedsiębiorcami oraz skutki ogłoszenia upadłości (postępowanie upadłościowe zostało uregulowane ustawą z dnia 28 lutego 2003 r. - "Prawo upadłościowe i naprawcze" Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535).
Naczelną zasadą postępowania upadłościowego jest jego prowadzenie w taki sposób aby roszczenia wierzycieli mogły zostać zaspokojone w jak najwyższym stopniu, a jeśli racjonalne względy na to pozwolą - dotychczasowe przedsiębiorstwo dłużnika zostało zachowane.
[edytuj] Zakres podmiotowy postępowania upadłościowego
Podmiotami postępowania upadłościowego mogą być wg ustawy przedsiębiorcy. Przedsiębiorcą jest natomiast osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Oprócz przedsiębiorców upadłość można ogłosić wobec:
- spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych nieprowadzących działalności gospodarczej;
- wspólników osobowych spółek handlowych, ponoszących odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
- wspólników spółki partnerskiej;
- oddziałów banków zagranicznych w rozumieniu przepisów prawa bankowego
Nie można ogłosić upadłości:
- Skarbu Państwa;
- jednostek samorządu terytorialnego;
- publicznych samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej;
- instytucji i osób prawnych utworzonych w drodze ustawy oraz utworzonych w wykonaniu obowiązku nałożonego ustawą;
- osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne;
- uczelni.
W razie śmierci przedsiębiorcy można ogłosić jego upadłość, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie roku od dnia jego śmierci. Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć wierzyciel, a także spadkobierca, oraz małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego, chociażby nie dziedziczyli po nim spadku.
[edytuj] Podstawy ogłoszenia upadłości
Upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań. Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje.
Postępowanie upadłościowe może przybrać dwie formy:
- pierwszą połączoną z likwidacją majątku;
- drugą związaną z zawarciem układu
Jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu złożył dłużnik i do tego wniosku nie dołączył propozycji układowych wraz z propozycjami finansowania wykonania układu ani zestawienia przepływów finansowych za ostatnie dwanaście miesięcy, jeżeli obowiązany był do prowadzenia dokumentacji umożliwiającej sporządzenie takiego zestawienia, ani nie usunął tych braków, mimo wezwania, sąd obowiązany jest ogłosić upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika.
Wierzyciel zgłaszający wniosek o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu powinien dołączyć wstępne propozycje układowe. Brak tych propozycji, mimo wezwania, sprawia, że sąd ogłasza upadłość obejmującą likwidację majątku dłużnika.
W przedmiocie ogłoszenia upadłości bądź wszczęcia postępowania upadłościowego sąd rozstrzyga w drodze postanowienia (postanowienie o ogłoszeniu upadłości sąd wydaje w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku - przy czym jest to tylko termin instrukcyjny, więc uczestnikom postępowania nie przysługują z tego tytułu roszczenia). W innych kwestiach sąd wydaje zarządzenia, są to sprawy najczęściej o charakterze proceduralnym gdy postanowienia dotyczą istoty sprawy.
[edytuj] Właściwość rzeczowa i miejscowa sądu upadłościowego
Sprawy o ogłoszenie upadłości rozpoznaje sąd upadłościowy w składzie trzech sędziów zawodowych. Sądem upadłościowym jest sąd rejonowy - sąd gospodarczy. Do rozpoznania spraw o ogłoszenie upadłości właściwy jest sąd upadłościowy, właściwy dla zakładu głównego przedsiębiorstwa dłużnika. O właściwości miejscowej sądu decyduje w pierwszej kolejności siedziba przedsiębiorstwa; jeżeli składa się ono z kilku zakładów, położonych w okręgu właściwości różnych sądów właściwość miejscową oznacza się według siedziby zakładu głównego. Jeżeli dłużnik ma kilka przedsiębiorstw położonych w okręgach różnych sądów, osobie zgłaszającej żądanie ogłoszenia upadłości przysługuje wybór sądu spośród tych, w okręgu których znajdują się przedsiębiorstwa dłużnika.
Jeżeli dłużnik nie ma w Polsce przedsiębiorstwa, właściwy miejscowo jest sąd, w okręgu którego dłużnik będący osobą fizyczną zamieszkuje. Jeżeli dłużnik jest spółką lub osobą prawną, decydujące znaczenie ma siedziba dłużnika. Jeżeli dłużnik nie ma w Polsce zamieszkania lub siedziby, właściwy jest sąd, w którego okręgu znajduje się majątek dłużnika.
Jeżeli nie można by było ustalić właściwości miejscowej sądu w przedmiocie ogłoszenia upadłości, wówczas Sąd Najwyższy - na wniosek osoby zainteresowanej - oznaczy sąd, do którego należy złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Właściwość miejscowa sądu jest właściwością wyłączną. W związku z tym dłużnik i wierzyciele nie mogą się umówić o podanie ich wniosków o ogłoszenie upadłości innemu sądowi rejonowemu (czyli zawrzeć tzw. umowy prorogacyjnej).
[edytuj] Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości
Wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić dłużnik lub każdy z jego wierzycieli.
Wniosek może zostać również zgłoszony:
- w stosunku do spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej - każdy ze wspólników odpowiadających bez ograniczenia za zobowiązania spółki;
- w stosunku do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - każdy, kto ma prawo je reprezentować sam lub łącznie z innymi osobami;
- w stosunku do przedsiębiorstwa państwowego - także organ założycielski;
- w stosunku do jednoosobowej spółki Skarbu Państwa - także minister właściwy do spraw Skarbu Państwa;
- w stosunku do osoby prawnej, spółki jawnej, spółki partnerskiej oraz spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej, będących w stanie likwidacji - każdy z likwidatorów;
- w stosunku do osoby prawnej wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego - kurator ustanowiony na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym;
- w stosunku do dłużnika, któremu została udzielona pomoc publiczna o wartości przekraczającej 100 000 euro - organ udzielający pomocy.
Ponadto dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.
Uczestnikiem postępowania o ogłoszenie upadłości jest każdy, kto złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, oraz dłużnik. Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu niejawnym (możliwe jest przeprowadzenie rozprawy, co jednak nie jest wskazane ze względu na potrzebę szybkości postępowania). Sąd może korzystać z pomocy biegłych przy ustalaniu stanu majątkowego oraz w razie potrzeby wysłuchać dłużnika oraz wierzyciela będącego wnioskodawcą.
[edytuj] Środki odwoławcze w postępowaniu upadłościowym
Zażalenie przysługuje na postanowienia sądu kończące postępowanie oraz w przypadkach określonych w ustawie. Według prawa upadłościowego i naprawczego, zażalenie przysługuje na następujące postanowienia sądu:
- o ogłoszeniu upadłości oraz oddalające wniosek o ogłoszenie upadłości;
- co do sposobu zabezpieczenia;
- o zatwierdzeniu układu;
- w przedmiocie wynagrodzenia syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy oraz o zwrocie pobranych zaliczek i zwrocie wydatków, jak również wynagrodzenie zastępcy syndyka, zastępcy nadzorcy sądowego, zastępcy zarządcy oraz o zwrocie wydatków poniesionych przez ostatnio wymienionych;
- o zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego i ustanowienie syndyka;
- o odmowie zatwierdzenia układu;
- o stwierdzeniu umorzenia postępowań egzekucyjnych i zabezpieczających oraz utratę sądowych tytułów wykonawczych i egzekucyjnych;
- w przedmiocie wykonania układu;
- o wszczęciu postępowania o zmianę układu;
- o uchyleniu układu;
- w sprawie zarzutów przeciwko planowi podziału;
- o umorzeniu całości lub części zobowiązań upadłego;
- o zakazie prowadzenia działalności gospodarczej;
- o odmowie wydania zezwolenia zarządcy zagranicznemu na likwidację majątku upadłego znajdującego się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej;
- o ogłoszeniu upadłości banku;
- o zakazie wszczęcia postępowania naprawczego;
- o zatwierdzeniu układu w postępowaniu naprawczym
Niedopuszczalne jest natomiast wniesienie skargi kasacyjnej od postanowień sądu II instancji (ze względu na zapewnienie szybkości postępowania). Wyjątki od tej zasady są następujące, skarga kasacyjna jest dopuszczalna:
- od postanowień sądu drugiej instancji w kwestii umorzenia całości lub części zobowiązań upadłego ( art. 369 ust. 3 ),
- od postanowień sądu drugiej instancji, orzekających pozbawienie na okres od trzech do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym lub spółdzielni, osoby, która ze swej winy dokonała zaniedbań określonych w art. 372 ust. 1,
- od postanowień sądu drugiej instancji, orzekających zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 372, także wobec dłużnika będącego osobą fizyczną, jeżeli niewypłacalność dłużnika jest następstwem jego celowego działania lub rażącego niedbalstwa ( art. 373 ust. 1 );
[edytuj] Postępowanie zabezpieczające
W postępowaniu o ogłoszenie upadłości sąd z urzędu przeprowadza postępowanie zabezpieczające. Po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości przez dłużnika sąd niezwłocznie dokonuje zabezpieczenia jego majątku. Zabezpieczenie majątku dłużnika następuje przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego.
[edytuj] Wstępne zgromadzenie wierzycieli
Sąd zwołuje wstępne zgromadzenie wierzycieli, jeżeli istnieją podstawy do ogłoszenia upadłości, chyba że oczywiste jest, że dalsze postępowanie może być prowadzone tylko w celu likwidacji majątku upadłego. Nie zwołuje się wstępnego zgromadzenia wierzycieli, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że jego przeprowadzenie pociągałoby za sobą nadmierne koszty, jak również gdy suma spornych wierzytelności przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności.
Instytucja wstępnego zgromadzenia wierzycieli istnieje w celu zebrania opinii wierzycieli co do kierunku prowadzenia postępowania upadłościowego, a także kandydatów na syndyka, nadzorcy sądowego lub zarządcy gdy liczba wierzycieli nie jest znaczna. Na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli może także dojść do zawarcia układu.
We wstępnym zgromadzeniu wierzycieli mają prawo uczestniczyć dłużnik, tymczasowy nadzorca sądowy albo zarządca przymusowy ustanowieni w postępowaniu zabezpieczającym oraz wierzyciele, których wierzytelności stwierdzone są tytułami egzekucyjnymi.
[edytuj] Postanowienie o ogłoszeniu upadłości
Jeżeli istnieją przesłanki upadłości, sąd, uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości. O spełnieniu przesłanek upadłości decyduje stan rzeczy z chwili orzekania.
Postanowienie o ogłoszeniu upadłości podlega zaskarżeniu i dlatego powinno być uzasadnione z urzędu.
Kwestia podstaw ogłoszenia upadłości jest przedmiotem badania przez sąd z urzędu. Dlatego też sąd może zarządzić nie tylko wysłuchanie, ale także przeprowadzić dochodzenie, a także może przeprowadzić postępowania dowodowe w celu ustalenia, czy stwierdzone okoliczności uzasadniają wniosek.
W postanowieniu uwzględniającym wniosek o ogłoszenie upadłości należy zamieścić następujące dane:
- dokładne określenie dłużnika;
- określenie sposobu prowadzenia postępowania, czyli określenie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, czy też ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika;
- przy ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu określa się także czy i w jakim zakresie upadły będzie sprawował zarząd swoim majątkiem; zarządcę powołuje się w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, gdy odebrano zarząd majątkiem upadłemu (zarząd przymusowy); zarządcę ustanawia się także, gdy ustanowiono nad częścią majątku zarząd własny upadłego;
- wezwanie wierzycieli upadłego, aby zgłosili swe wierzytelności w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż miesiąc i nie dłuższym niż trzy miesiące;
- wezwanie osób, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości a nieujawnione w księdze wieczystej, do ich zgłoszenia w wyznaczonym terminie nie krótszym niż miesiąc i nie dłuższym niż trzy miesiące, pod rygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu upadłościowym;
- wyznaczenie sędziego-komisarza oraz syndyka albo nadzorcę sądowego, albo zarządcę:
- oznaczenie godziny wydania postanowienia, jeżeli upadły jest uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami
Postanowienie o ogłoszeniu upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (sędzia-komisarz może wstrzymać likwidację masy upadłości do czasu uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości albo rozpoznania wniosku o zmianę postanowienia o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego na postanowienie o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu).
Na postanowienie o ogłoszeniu upadłości zażalenie przysługuje wyłącznie upadłemu, a na postanowienie oddalające wniosek o ogłoszenie upadłości - wyłącznie wnioskodawcy. Sąd drugiej instancji nie może orzec o ogłoszeniu upadłości.
[edytuj] Skutki ogłoszenia upadłości
[edytuj] Skutki ogłoszenia upadłości co do osoby upadłego
Jeżeli ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego, upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać wszystkie dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.
Upadły jest obowiązany udzielać sędziemu-komisarzowi i syndykowi wszelkich potrzebnych wyjaśnień dotyczących swojego majątku.
Sędzia-komisarz może postanowić, aby upadły będący osobą fizyczną nie opuszczał terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez jego zezwolenia.
Jeżeli upadły ukrywa się lub ukrywa swój majątek w sprawie, w której wydano postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację jego majątku, sędzia-komisarz może zastosować wobec upadłego środki przymusu określone w Kodeksie postępowania cywilnego dla egzekucji świadczeń niepieniężnych.
[edytuj] Skutki ogłoszenia upadłości co do majątku upadłego
Z dniem ogłoszenia upadłości majątek upadłego staje się masą upadłości, która służy zaspokojeniu wierzycieli upadłego. W skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego.
[edytuj] Skutki ogłoszenia upadłości co do zobowiązań upadłego
Nieważne są postanowienia umowy zastrzegające na wypadek ogłoszenia upadłości zmianę lub rozwiązanie stosunku prawnego, którego stroną jest upadły.
Po ogłoszeniu upadłości zmiana lub wygaśnięcie stosunku prawnego, którego stroną jest upadły, są możliwe tylko według przepisów ustawy, a czynność prawna dokonana z naruszeniem ustawy jest bezskuteczna wobec masy upadłości, nawet jeżeli umowa stron przewiduje inny skutek.
- Skutki ogłoszenia upadłości co do zobowiązań upadłego w razie ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu:
Po ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu, upadły ani zarządca nie mogą spełniać świadczeń, które z mocy ustawy są objęte układem. Za zgodą sędziego-komisarza mogą być spełniane świadczenia wynikające z zobowiązań powstałych po dniu ogłoszenia upadłości oraz tych zobowiązań powstałych przed ogłoszeniem upadłości, które są objęte układem za zgodą wierzycieli, jeżeli jest to niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej lub podniesienia efektywności przedsiębiorstwa upadłego.
W czasie trwania postępowania aż do jego umorzenia lub zawarcia układu albo zmiany postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, wierzyciel, bez zgody rady wierzycieli, nie może wypowiedzieć umowy najmu lub dzierżawy lokalu lub nieruchomości, w których prowadzone jest przedsiębiorstwo upadłego (dotyczy to także umów leasingu, ubezpieczeń majątkowych, umów rachunku bankowego, umów poręczeń i gwarancji bankowych oraz akredytyw, jak również umów obejmujących licencje udzielone upadłemu). Układ może ustanowić zakaz wypowiedzenia tych umów do czasu wykonania układu.
- Skutki ogłoszenia upadłości co do zobowiązań upadłego w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego:
Zobowiązania pieniężne upadłego, których termin płatności świadczenia jeszcze nie nastąpił, stają się wymagalne z dniem ogłoszenia upadłości. Zobowiązania majątkowe niepieniężne zmieniają się z dniem ogłoszenia upadłości na zobowiązania pieniężne i z tym dniem stają się płatne, chociażby termin ich wykonania jeszcze nie nastąpił.
Roszczenie wynikające z umowy zawartej w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez upadłego może być przez wierzyciela dochodzone w postępowaniu upadłościowym tylko wtedy, gdy oświadczenie o przyjęciu oferty zostało złożone upadłemu przed dniem ogłoszenia upadłości.
Zawarte przez upadłego umowy zlecenia lub komisu, w których upadły był dającym zlecenie lub komitentem, a także umowy o zarządzanie papierami wartościowymi upadłego wygasają z dniem ogłoszenia upadłości. Umowa agencyjna wygasa z dniem ogłoszenia upadłości jednej ze stron.
[edytuj] Skutki ogłoszenia upadłości co do spadków nabytych przez upadłego
Jeżeli do spadku otwartego po ogłoszeniu upadłości powołany zostaje upadły, spadek wchodzi do masy upadłości. Syndyk, nadzorca sądowy albo zarządca nie składają oświadczenia o przyjęciu spadku, a spadek uważa się za przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza.
[edytuj] Wpływ ogłoszenia upadłości na stosunki majątkowe małżeńskie upadłego
W razie ogłoszenia upadłości jednego z małżonków wspólność ustawowa między małżonkami ustaje z mocy prawa z dniem ogłoszenia upadłości, a majątek wspólny wchodzi do masy upadłości. Podział majątku wspólnego po ogłoszeniu upadłości jednego z małżonków jest wyłączony.
[edytuj] Postępowanie po ogłoszeniu upadłości
Po ogłoszeniu upadłości można wyróżnić następujące etapy:
- 1. Zgłoszenie i ustalenie wierzytelności
- 2. Zawarcie układu bądź ewentualnie, likwidacja masy upadłości:
- Układ - zawierany jest gdy wierzyciele są zainteresowani w utrzymaniu przedsiębiorstwa upadłego, którego funkcjonowanie stwarza możliwość zaspokojenia choćby części ich wierzytelności. Są oni nawet skłonni do rezygnacji z części przysługujących im wierzytelności po to, by w ogóle coś odzyskać. Do zawarcia układu potrzebna jest zgoda większości wierzycieli, która obowiązuje także mniejszość. Ponieważ możliwe jest, że większość będzie działała na szkodę mniejszości, potrzebna jest decyzja sądu, wyrażona w postaci orzeczenia; układ zatem obowiązuje, jeżeli zatwierdzi go sąd. Układ stanowi zarazem umowę dłużnika z wierzycielem jak i orzeczenie sądu. Najwcześniej układ można zawrzeć na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli, wtedy sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu wraz z postanowieniem o zatwierdzeniu układu. Układ wiąże wszystkich wierzycieli, których wierzytelności według ustawy objęte są układem, choćby nie zostały umieszczone na liście. Układ nie wiąże wierzycieli, których upadły umyślnie nie ujawnił i którzy w postępowaniu nie uczestniczyli.
- Likwidacja masy upadłości - sąd wydając postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego, wyznacza sędziego-komisarza i syndyka. Syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Te dokumenty, syndyk składa sędziemu-komisarzowi w terminie jednego miesiąca. Po przedstawieniu tych dokumentów sędziemu-komisarzowi, syndyk przystępuje do likwidacji masy upadłości, choćby termin miesięczny od dnia ogłoszenia upadłości jeszcze nie upłynął i choćby postanowienie o ogłoszeniu upadłości nie było jeszcze prawomocne. Kolejność dokonywania czynności likwidacyjnych pozostawia się uznaniu syndyka. Likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie. W razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego można prowadzić dalej przedsiębiorstwo upadłego, jeżeli możliwe jest zawarcie układu z wierzycielami lub możliwa jest sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części.
- 3. W przypadku likwidacji masy upadłości - podział funduszów masy upadłości
- 4. Zakończenie i umorzenie postępowania upadłościowego
