Podkomorzy nadworny koronny
Z Wikipedii
Podkomorzy nadworny koronny (łac. succamerarius, praefectus cubiculi) – urząd dworski I Rzeczypospolitej.
Do kompetencji podkomorzego należało czuwanie nad bezpieczeństwem króla oraz sprawowanie pieczy nad jego osobistymi apartamentami. Uważano go za stróża moralności i dobrych obyczajów na dworze. Był stale obecny przy osobie monarchy, co czyniło z niego osobę niezwykle wpływową. Podkomorzy stawał się często faworytem króla (np. Adam Kazanowski za Władysława IV Wazy). Ustalał tryb i czas audiencji królewskich, mając wpływ na dopuszczenie przed majestat władcy. W hierarchii szedł zaraz za marszałkiem nadwornym, będąc faktycznie jego zastępcą.
Zobacz też: urzędy dworskie, podkomorzy nadworny, podkomorzy nadworny litewski.