Podchloryn sodu
Z Wikipedii
Podchloryn sodu | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | NaOCl | ||
Masa molowa | 74,44 g/mol g/mol | ||
Wygląd | żółte ciało stałe lub ciecz barwy seledynowej z odcieniem od żółtego do zielonego | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 7681-52-9 | ||
Właściwości | |||
Gęstość i stan skupienia | 1,07-1,14 g/cm3 ; ciecz | ||
Rozpuszczalność w wodzie | 942 g/l (23 °C) | ||
Temperatura topnienia | 18 °C (291,15 K; pentawodzian) | ||
Temperatura wrzenia | 101 °C (374,15 K; rozkład) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: C - silnie żrący N - groźny dla środowiska |
||
Zwroty ryzyka | R: 31-34-50 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: (1/2-)28-45-50-61 | ||
Numer RTECS | NH3486300 | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Podchloryn sodu (nazwa systematyczna: chloran(I) sodu, NaClO) - nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu podchlorawego (chlorowego(I)).
Związek ten jest trwały tylko w roztworach wodnych. Jest substancją odkażającą (np. wodę w basenach), ponieważ wykazuje silne właściwości utleniające.
Otrzymuje się go najczęściej nasycając chlorem roztwór wodorotlenku sodu.
Jest składnikiem czynnym wielu wybielaczy. Stosowany do dezynfekcji ujęć wody. W stomatologii stosowany do przepłukiwania kanałów zębowych podczas leczenia endodontycznego (kanałowego).