Natriumhypochloriet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Natriumhypochloriet | |
---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | |
Algemeen | |
Molecuulformule | NaOCl |
Andere namen |
Natronbleekloog, chloorbleekloog
|
Molmassa | 74,44 g/mol |
CAS-nummer | 7681-52-9 |
EG/EINECS/ELINCS | 231-668-3 |
Beschrijving | Witte vaste stof |
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |
C corrosief, N milieugevaarlijk |
|
Risico (R) en veiligheid (S) | R-zinnen: R31, R34, R50 S-zinnen: S1/2, S28, S45, S50, S61 |
Omgang | Draag beschermende handschoenen en gezichtsbescherming |
Fysische eigenschappen | |
Aggregatietoestand | vaste stof |
Kleur | wit |
Dichtheid | 1,2 g/cm³ |
Smeltpunt | pentahydraat: 24,5 °C |
Goed oplosbaar in | water |
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar) |
Natriumhypochloriet is het natriumzout van hypochlorigzuur.
[bewerk] Productie
Natriumhypochloriet wordt gemaakt door chloorgas door een oplossing van natriumhydroxide te leiden:
- Cl2 + 2 NaOH (aq) → NaOCl + NaCl + H2O
[bewerk] Gebruik
Natriumhypochloriet wordt in het organisch laboratorium gebruikt voor oxidatiereacties, zoals de oxidatie van alcoholen tot ketonen. In zwembaden wordt natriumhypochloriet gebruikt om het zwemwater te chloreren.
Daarnaast is natriumhypochloriet in de vorm van een 5% oplossing in water (bleekwater) ook een veelgebruikt ontsmettingsmiddel voor sanitair.
In de tandheelkunde wordt een 2% oplossing gebruikt om reiniging en desinfectie te verkrijgen van het wortelkanaal tijdens endodontologische behandelingen (endodontische tandheelkunde)