Pancerniki typu Ting Yuan
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Zobacz też listę szablonów infoboksów |
Pancerniki typu Ting Yuan to dwa chińskie okręty klasy pancernik: "Ting Yuan" ("Dingyuan") i "Chen Yuan" ("Zhenyuan") z końca XIX wieku, z których jeden służył następnie jako japoński pancernik "Chinyen".
[edytuj] Historia
Pancerniki typu Ting Yuan zostały zamówione przez Chiny w Niemczech w związku z rozwojem chińskich sił zbrojnych w ramach polityki tzw. samoumacniania, pod koniec XIX wieku. Zostały zbudowane w niemieckiej stoczni Vulcan w Szczecinie. W momencie konstrukcji były nowoczesnymi okrętami pancernymi, lecz rozwój techniki morskiej spowodował ich szybkie zestarzenie się. Były one największymi i najsilniejszymi okrętami floty Chin cesarskich. Ich uzbrojenie stanowiły 4 działa 305 mm Kruppa, umieszczone w dwóch wieżach umieszczonych diagonalnie na śródokręciu: pierwsza prawoburtowa, za nią lewoburtowa. Ich rozmieszczenie było jednak mało udane, gdyż wszystkie 4 działa nie mogły prowadzić ognia na tę samą burtę, z powodu ryzyka spowodowania zniszczeń na pokładzie od podmuchu dział z przeciwległej burty. Wszystkie działa mogły prowadzić ogień jedynie na wprost dokładnie w kierunku dziobu, a w pozostałym zakresie cele ostrzeliwały dwa działa. Barbety wież były osłonięte wspólnym pancerzem, tworząc rodzaj pancernej cytadeli. Ponadto, między wieżami znajdowało się opancerzone stanowisko dowodzenia. Burtowy pas pancerny, długości 44 mm i grubości do 356 mm, tworzył wraz z dwoma poprzecznymi przegrodami grubości 305 mm cytadelę, chroniąca kotłownie, maszynownie i przestrzeń pod wieżami.
Zbudowano dwa okręty: "Ting Yuan" (nazwa w tradycyjnym chińskim: 定遠, w uproszczonym: 定远, w nowszej transkrypcji pinyin: "Dìngyǔan", spotykana także pisownia "Ting-yuën") i "Chen Yuan" (chin. 鎮遠, pinyin: "Zhenyuan", spotykana "Chen-yuën").
Nazwa | rozpoczęcie budowy | wodowanie | wejście do służby |
"Ting Yuan" ("Dìngyǔan") | 1879 | 28 grudnia 1881 | 1885 |
"Chen Yuan" ("Zhenyuan") | 1880 | 28 listopada 1882 | 1885 |
"Ting Yuan" był okrętem flagowym floty chińskiej. Oba pancerniki brały udział w bitwie u ujścia Jalu 17 września 1894 podczas wojny japońsko-chińskiej. Były potężniejsze od ówczesnych okrętów japońskich, jednak na skutek ograniczeń wynikających z rozmieszczenia artylerii, nienajlepszego wyszkolenia marynarzy chińskich, a także faktu, że - jak się okazało - część zapasu amunicji stanowiły pociski ćwiczebne, pancerniki nie odniosły sukcesów, oprócz uszkodzenia krążownika "Matsushima". Z kolei, japońskie okręty, ostrzeliwując pancerniki szybkostrzelnymi armatami średniego kalibru, nie mogły zagrozić ich pływalności, lecz spowodowały duże zniszczenia w ich nieopancerzonych nadbudówkach.
W nocy z 4 na 5 lutego 1895 "Ting Yuan" został storpedowany przez japoński torpedowiec Nr 10 w bazie Wei-hai-wei, po czym został samozatopiony na płyciźnie. Wrak wysadzono dodatkowo w powietrze w nocy z 16 na 17 lutego. Pancernik "Chen Yuan" osiadł jeszcze w listopadzie na mieliźnie w Wei-hai-wei, gdzie został następnie 17 lutego przejęty przez Japończyków po kapitulacji twierdzy 12 lutego.
"Chen Yuan" został następnie wyremontowany i wcielony 16 marca 1895 do japońskiej służby jako pancernik II klasy "Chinyen" (spotykana pisownia: "Chinen"). Uzbrojenie częściowo zmieniono na 4 działa 305 mm, 4 działa 152 mm, 2 działa 57 mm, 8 działek 47 mm i 2 działka 37 mm. Brał udział w wojnie japońsko-rosyjskiej, uczestnicząc w 1904 w blokadzie Port Artur. W charakterze wspomagającym wchodził w skład zespołów japońskich podczas bitwy na Morzu Żółtym 10 sierpnia 1904 i pod Cuszimą 27 maja 1905, nie biorąc bezpośrednio udziału w starciach. Po wojnie, 12 grudnia 1905 przeklasyfikowany na okręt obrony wybrzeża. Wycofany ze służby 1 kwietnia 1911, następnie sprzedany na złom w 1912.
20 grudnia 2003 zarząd portu Weihai w Chinach rozpoczął budowę pełnowymiarowej pływającej repliki "Ting Yuan", mającej pełnić rolę pływajacego muzeum.
[edytuj] Dane techniczne:
- wyporność: 7500 ton (wg innych danych 2900 t)
- wymiary: długość / szerokość / zanurzenie: 93,88 / 17,98 / 6,1 m
- siłownia: 2 maszyny parowe, moc: 6200 KM, 8 cylindrycznych kotłów parowych, 2 śruby
- prędkość maksymalna: 14,5 węzłów
- załoga: 360-378
Uzbrojenie:
- 4 działa kalibru 305 mm Krupp w 2 wieżach diagonalnie (2xII)
- długość lufy L/20 (20 kalibrów) (inne źródła: L/22), masa pocisku 328 kg, donośność ok. 8000 m
- 2 działa 150 mm L/25 w 2 wieżach na dziobie i rufie (2xI)
- 2 działa 57 mm L/40
- 8 działek rewolwerowych 37mm
- 3 stałe wyrzutnie torped 350 mm
Opancerzenie:
- burty: 203-356 mm (pas pancerny 44 x 3 m)
- pokład pancerny: 76 mm
- wieże artylerii głównej: 152 mm
- barbety: 305 mm
- wieże dział 152 mm: 51 mm
- stanowisko dowodzenia: 203 mm