Odwodnienie izotoniczne
Z Wikipedii
Odwodnienie izotoniczne – zaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z prawidłową molalnością płynów ustrojowych czyli ich izotonią.
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny
- utrata izotonicznych płynów przez
- przewód pokarmowy
- nerki
- skórę wskutek oparzenia
- utrata krwi
- zatrzymanie płynów w trzeciej przestrzeni
[edytuj] Objawy
Odwodnienie izotoniczne doprowadza do niedoboru krążących płynów ustrojowych (oligowolemia), a w przypadkach znacznego ich niedoboru może doprowadzić do rozwoju wstrząsu hipowolemicznego. W zależności od stopnia odwodnienia mogą pojawić się:
- obniżenie ciśnienia tętniczego i ośrodkowego ciśnienia żylnego
- tachykardia
- skąpomocz
- objawy niedokrwienia OUN
- suchość błon śluzowych i zmniejszenie elastyczności skóry
[edytuj] Rozpoznanie
W przypadku wystąpienia powyższych objawów, jeśli towarzyszą im charakterystyczne dane w wywiadzie lekarskim, takie jak biegunka, wymioty, utrata krwi, rozpoznaje się obecność odwodnienia izotonicznego. Laboratoryjnym potwierdzeniem jest stwierdzenie podwyższenie stężenia kreatyniny przy zwykle prawidłowym jonogramie.
[edytuj] Leczenie
Leczenie polega na suplementacji utraconego płynu aż do momentu ustąpienia objawów, osiągnięcia prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego lub ośrodkowego ciśnienia żylnego (10 - 12 cm H2O).
[edytuj] Bibliografia
- "Choroby wewnętrzne" pod red. A. Szczeklika, str. 2167 ISBN 83-7430-069-8