Odwodnienie hipertoniczne
Z Wikipedii
Odwodnienie hipertoniczne – zaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z podwyższoną molalnością płynów ustrojowych, czyli ich hipertonią.
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny
- pobór niewystarczającej ilości wody u osób nieprzytomnych lub z zaburzeniami połykania
- utrata wody ubogiej w elektrolity, co zdarza się przy hiperwentylacji
- utrata hipotonicznych płynów w moczówce prostej
- nadmierna diureza osmotyczna występująca w przypadku hiperglikemii doprowadzającej do glukozurii
[edytuj] Objawy
Objawy są zależne od stopnia odwodnienia komórek ośrodkowego układu nerwowego oraz szybkości narastania odwodnienia:
- uczucie silnego pragnienia
- znaczna suchość błon śluzowych oraz skóry, doprowadzająca do utraty sprężystości skóry, tak zwana skóra plastelinowata
- splątanie, omamy zależne od stopnia odwodnienia komórek OUN
- tachykardia
- oliguria
- hipertermia
W związku z hipertonią płynów ustrojowych, powstaje gradient osmotyczny, który pogłębia odwodnienie wewnątrzkomórkowe i dlatego ten typ odwodnienia doprowadza do większego stopnia odwodnienia komórek niż w odwodnieniu izotonicznym. W badaniach dodatkowych stwierdza się hipernatremię oraz podwyższenie stężenia kreatyniny.
[edytuj] Leczenie
Leczenie polega na podawaniu drogą doustną płynów niezawierających elektrolitów (na przykład niesłodzona herbata), a w przypadku konieczności uzupełnienia płynów drogą pozajelitową stosuje się płyny hipotoniczne (0,45% roztwór NaCl). Niedobór wody w organizmie, a więc objętość płynu do przetoczenia wyznacza się ze wzoru:
[edytuj] Bibliografia
- "Choroby wewnętrzne" pod red. A. Szczeklika, str. 2168 ISBN 83-7430-069-8