Neon (reklama)
Z Wikipedii
Neon – popularna nazwa lamp wyładowczych opracowanych w 1910 roku przez Francuza Georgesa Claude, zaraz po wynalezieniu przezeń zasady funkcjonowania lamp neonowych, w zastosowaniu do reklam zewnętrznych. Jest rozwinięciem rurki Geislera.
Kolory świecenia neonu zależą od:
- od składu gazu wewnątrz rury
- koloru szkła (barwionego w masie lub czasem po prostu malowanego)
- zastosowania odpowiedniego luminoforu
Luminofor stosuje się w przypadku rurek wypełnionych mieszanką neonu, argonu i rtęci. Taka mieszanina gazów zjonizowana wysokim napięciem emituje promieniowanie UV, które wywołuje świecenie luminoforu w wąskim zakresie pasma widzialnego, co obserwowane jest jako "światło barwne". Luminofory można łączyć, są też luminofory świecące na biało.
Neony występują w kilku rodzajach:
- Najprostszym i najtańszym z nich jest szkło transparentne wypełnione neonem. Rurki takie po zgaszeniu są przezroczyste, natomiast aktywne intensywnie świecą na czerwono.
- Drugim rodzajem neonów są transparentne rurki pokryte od wewnątrz luminoforem, oraz wypełnione mieszanką gazów (z dodatkiem rtęci), których głównym składnikiem jest argon. Takie neony mają bardzo intensywne światło i występują w szerokiej gamie barw (również odcienie pastelowe). Po wyłączeniu neonu rurka ma biały kolor.
- Najbardziej estetycznym i zarazem najdroższym rodzajem neonu są rurki barwione w masie. Oprócz wyżej wspomnianego luminoforu, który zwiększa jaskrawość świecenia i modyfikuje jego kolor, rurki te zachowują barwę również po zgaszeniu neonu. Ten rodzaj szkła doskonale nadaje się do zewnętrznych aplikacji - wszędzie tam gdzie neon będzie dobrze widoczny.
[edytuj] Kolory świecenia w zależności od składu gazu wewnątrz rury
Teoretycznie można zastosować wiele różnych gazów (lub ich mieszanin), wymienionych poniżej, jednak współcześnie w praktyce komercyjnej stosuje się niemal wyłącznie: neon, argon oraz ciekłą rtęć. Bogactwo kolorów uzyskuje się stosując barwne luminofory.
- neon: pomarańczowo-czerwony (z rtęcią w żółtozielonej rurze: zielony)
- argon: niebieski (z dodatkiem rtęci – bardziej intensywny)
- hel: biało-różowy
- hel w żółtej rurze: żółty
- krypton: biały
- ksenon: niebiesko-fioletowy
Prócz gazów szlachetnych stosuje się również:
- azot: żółtoróżowy
- dwutlenek węgla: błękitno-biały