Najwyższy Sąd Wojskowy
Z Wikipedii
Najwyższy Sąd Wojskowy – sąd najwyższej instancji należący do pionu sądownictwa wojskowego. W latach 1918-1920 funkcjonował pod nazwą Naczelny Sąd Wojskowy. Od 1920 r. już jako Najwyższy Sąd Wojskowy. Do 1939 r. stanowił instancję odwoławczą od wyroków Wojskowych Sądów Okręgowych (wcześniej Sądów Okręgów Generalnych), oraz Sądu Admiralskiego. Także w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie od 1943 r. funkcjonował Najwyższy Sąd Wojskowy. Badał sprawy Wojskowych Trybunałów Orzekających i wydawał opinie prawne. Nie był natomiast instancją odwoławczą. Ostatni raz w polskim sądownictwie wojskowym utworzono Najwyższy Sąd Wojskowy w 1944 r. w Ludowym Wojsku Polskim. Zapisał się on negatywnie w historii polskiego sądownictwa ze względu na prowadzone przed nim procesy polityczne. Funkcjonował on do 1962 r., kiedy to utworzono Izbę Wojskową Sądu Najwyższego
