Michał Chomentowski
Z Wikipedii
Michał Chomentowski herbu Junosza (ur. ? - zm. 8 czerwca 1794), pułkownik wojsk polskich, jeden z przywódców Związku Rewolucyjnego w insurekcji kościuszkowskiej.
W 1782 mianowany sztynkjunkrem, w 1784 podporucznikiem a w 1790 porucznikiem. Jako sztabskapitan wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1792. Za udział w bitwie pod Zieleńcami odznaczony Orderem Virtuti Militari i wszedł w skład kapituły tego odznaczenia. 26 czerwca objął dowództwo 2 Pułku Wiernych Kozaków. Został adiutantem ks. Józefa Poniatowskiego. Po przystąpieniu Stanisława Augusta Poniatowskiego do konfederacji targowickiej wziął dymisję w stopniu majora. Wsławił się publicznym pobiciem targowickiego majora Dembińskiego. Zmuszony był wyjechać z kraju i udał się do Paryża.
Wziął czynny udział w insurekcji warszawskiej 1794. Został członkiem klubu jakobinów i przygotowywał wieszanie zdrajców w Warszawie 8 maja 1794. Aresztowany przez Jana Kilińskiego. Uwolniony, zmuszony został do opuszczenia stolicy. Następnie dowodził w stopniu pułkownika artylerią w korpusie generała Zajączka aż do bitwy pod Chełmem 8 czerwca 1794 podczas której poległ.