Maryla Wereszczakówna

Z Wikipedii

Marianna Ewa Wereszczakówna
Marianna Ewa Wereszczakówna
Kościesza
Data urodzenia	24 grudnia 1799
Miejsce urodzenia	Tuhanowicze
Data śmierci	28 grudnia 1863
Rodzina	Wereszczaka
Rodzice	Antoni Wereszczaka Franciszka Ancuta
Małżeństwo	Wawrzyniec Puttkamer
Dzieci	Stanisław Puttkamer, Karolina Puttkamer, Zofia Puttkamer

Maryla Wereszczakówna, wł. Marianna Ewa Wereszczakówna herbu Kościesza (ur. 24 grudnia 1799 w Tuhanowiczach, zm. 28 grudnia 1863 r.) – szlachcianka, ukochana Adama Mickiewicza, cioteczna siostra Ignacego Domeyki.

Urodzona w dworze w Tuhanowiczach (obecnie na Białorusi) jako 3. dziecko Antoniego Wereszczaki, marszałka szlachty powiatu nowogródzkiego, i Franciszki z domu Ancucianki, córki sędziego brzeskiego (starsi bracia Michał i Józef). Ochrzczona 1 stycznia 1800 roku w kościele w Worończy, jej chrzestnymi byli Hipolit Domeyko, rejent ziemski nowogródzki, i Anna Wereszczakowa, podkomorzyna nowogródzka, a asystowali Stefan Wereszczaka (mąż Anny) i Karolina Domeykowa (żona Hipolita).

Latem 1818 lub 1819 roku Adam Mickiewicz przyjechał wraz z Tomaszem Zanem do Tuhanowicz, co zapoczątkowało wzajemną, niespełnioną i nieszczęśliwą miłość do Maryli Wereszczakówny. Niestety Wereszczakówna była wówczas już zaręczona z hrabią Wawrzyńcem Puttkamerem herbu Bradacice (wł. Wawrzyniec Stanisław Jan hr. Puttkamer z Wersowiczów Siekierka), z którym wzięła ślub w 1821 i zamieszkała w majątku w Bolcienikach. Sąsiednim majątkiem w Płużynach zarządzał Michał Wereszczaka, przyjaciel Adama Mickiewicza; po ślubie Maryli zamieszkała tu jej matka, Michał zaś przejął Tuhanowicze. 1 sierpnia 1821 w Cyrynie Mickiewicz (jako profesor szkół kowieńskich) z hrabiną Puttkamerową trzymali do chrztu Franciszka Sakowicza.

Zarówno w Płużynach, Tuhanowiczach i Bolcienikach bywał Adam Mickiewicz, w Płużynach w sierpniu 1821 przy okazji imienin ukochanej Mickiewicza powstawała Świtezianka. Wereszczakówna była ponadto adresatką wiersza Do M***, upamiętniona w Balladach i romansach (w wierszu Do przyjaciół poprzedzającym balladę To lubię i tejże) i w IV części Dziadów.

W czerwcu 1833 roku Puttkamerowie Maryla z Wereszczaków z mężem Wawrzyńcem byli tymczasowo aresztowani za pomoc udzieloną emisariuszowi Marcelemu Szymańskiemu.

Pochowana została 29 grudnia 1863 na cmentarzu donatorskim przy katolickim kościele św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach.

[edytuj] Bibliografia

• Wawrzykowska-Wierciochowa D., Adam i Maryla. Dzieje romantycznej miłości Adama Mickiewicza i Maryli Wiereszczakówny, Instytut Wyd. Zw. Zaw., Warszawa 1990 r.

[edytuj] Źródła

• Krystyna Wojda, Przewodnik przedmiotowo-metodyczny
• E. Gulczyński, Sprawa Marcelego Szymańskiego emisariusza wyprawy Zaliwskiego, Wilno 1933, s. 328