Marek Karp
Z Wikipedii
Marek Karp (ur. 2 lipca 1952 w Zamościu, zm. 12 września 2004 w Warszawie) - polski historyk, sowietolog, założyciel i dyrektor Ośrodka Studiów Wschodnich.
Ukończył Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego (1980). Pracował jako kierownik biblioteki, był związany z redakcjami "Wiedzy i Życia", "Res Publica", "Znaku"; w prasie podziemnej zajmował się problematyką krajów wschodnich. W latach 1986-1990 kierował Biblioteką Główną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, był także wykładowcą historii sztuki na tej uczelni; 1989-1991 pracował naukowo w Katedrze Bałtystyki Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizując się w historii Litwy.
W 1990 wraz z grupą współpracowników zorganizował Ośrodek Studiów Wschodnich przy Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, od stycznia 1991 był jego dyrektorem. Za zasługi na rzecz zbliżenia narodów polskiego i litewskiego (na przełomie lat 80. i 90. wielokrotnie wyjeżdżał na Litwę, wspierał ruch niepodległościowy i organizował poparcie mieszkających na Litwie Polaków dla idei niepodległości Litwy) został odznaczony Orderem Wielkiego Księcia Giedymina. Zmarł po tragicznym wypadku drogowym, gdy jego samochód został staranowany przez białoruski TIR.
Według śledztwa dziennikarskiego przeprowadzonego przez Leszka Szymowskiego niektóre okoliczności śmierci Marka Karpia nie zostały do końca wyjaśnione. Jedna z hipotez wiąże jego tajemniczą śmierć z faktem odkrycia przez Marka Karpia tajnego ośrodka GRU na Białorusi, gdzie polscy prokuratorzy i członkowie mafii paliwowej spotykali się z przedstawicielami rosyjskich służb specjalnych. [1]
