Marcelina Kulikowska
Z Wikipedii
Marcelina Kulikowska (ur. 1872 na Podolu, zm. 12 czerwca 1910) – polska dramatopisarka i poetka, działaczka społeczna (ruch kobiecy) i oświatowa, przyrodniczka, reportażystka.
Uczyła się w żeńskim gimnazjum w Krakowie[1]. Ukończyła studia na Uniwersytecie w Genewie, następnie pracowała jako nauczycielka w gimnazjum. Pisała także reportaże, m.in. dla "Kuryera Lwowskiego". Zmarła śmiercią samobójczą w wieku 38 lat.
[edytuj] Twórczość
- 1899 – Mistrz Zenon
- 1906 – Dzisiejszym dniom
- 1907 – W promieniach
- 1909 – Dusze kobiece... serce kobiece...
- 1909 – Król Bolesław Chrobry
- 1911 – Barwy duszy
W 2001 roku wydano zbiór jej wierszy pt. Marcelina Kulikowska. Poezje[2].