Marc Degryse
Z Wikipedii
| Marc Degryse | ||
| Data i miejsce urodzenia |
4 września 1965 Roeselare, Belgia |
|
| Pozycja | Ofensywny pomocnik, napastnik | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1983-1989 1989-1995 1995-1996 1996-1998 1998-1999 1999-2002 |
FC Brugge RSC Anderlecht Sheffield Wednesday F.C. PSV Eindhoven KAA Gent Germinal Beerschot Antwerpia |
181 (96) 170 (66) 34 (8) 31 (4) 29 (10) 97 (27) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1984-1996 | .svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png){kind=small} Belgia |
63 (23) |
Marc Degryse (ur. 4 września 1965 w Roeselare) - były belgijski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika lub napastnika.
[edytuj] Kariera klubowa
Marc Degryse zawodową karierę rozpoczynał w 1983 roku w FC Brugge. W debiutanckim sezonie wystąpił w 20 spotkaniach i strzelił dziewięć goli. W kolejnych sezonach był już podstawowym zawodnikiem belgijskiego zespołu. W rozgrywkach 1984/85 zdobył 21 bramek i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców. W kolejnych sezonach Degryse także imponował skutecznością. Łącznie dla FC Brugge wystąpił w 181 ligowych spotkaniach, w których 96 razy wpisał się na listę strzelców. W 1986 roku wywalczył puchar, a w 1988 roku mistrzostwo kraju. W obu tych latach wraz z drużyną sięgnął także po superpuchar Belgii. W 1989 roku Degryse podpisał kontrakt z zespołem RSC Anderlecht, w barwach którego także prezentował bardzo wysoką formę. Z "Fiołkami" odnosił wiele sukcesów - cztery razy (w 1991, 1993, 1994 i 1995 roku) zdobył mistrzostwo, do tego raz sięgnął po puchar i dwa razy po superpuchar kraju, dotarł także do finału Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1991 roku Degryse został wybrany najlepszym piłkarzem w belgijskiej lidze. Dla Anderlechtu wychowanek FC Brugge rozegrał łącznie 170 ligowych pojedynków, w których zdobył 66 bramek. Stade Constant Vanden Stock opuścił w 1995 roku, kiedy to został zawodnikiem Sheffield Wednesday F.C.. Razem z angielską drużyną zajął piętnastą pozycję w Premier League mają tylko dwa punkty przewagi nad strefą spadkową. W barwach ekipy "The Owls" Belg wystąpił w 34 meczach i strzelił osiem bramek. W 1996 roku trafił do PSV Eindhoven, z którym wywalczył mistrzostwo Holandii. Degryse zagrał w 23 ligowych meczach, jednak w sezonie 1997/98 na boisku pojawił się tylko osiem razy. Po zakończeniu rozgrywek belgijski zawodnik powrócił do kraju i podpisał kontrakt z KAA Gent, z którym zajął ósme miejsce w lidze. Latem 1999 roku Degryse przeniósł się do Germinalu Beerschot Antwerpia, gdzie zdołał wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie. W drużynie "De Ratten" spędził trzy sezony, w trakcie których wystąpił w 97 spotkaniach i zdobył 27 bramek. W 2002 roku Belg zdecydował się zakończyć karierę. Ostatni mecz rozegrał 4 maja przeciwko Sportingowi Charleroi, który zakończył się zwycięstwem Germinalu 4:1.
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji swojego kraju Degryse zadebiutował 5 września 1984 roku w przegranym 0:2 pojedynku z Argentyną. W 1990 roku został powołany do drużyny narodowej na Mistrzostwa Świata. Na turnieju tym Belgowie odpadli w 1/8 finału, kiedy to po dogrywce przegrali z Anglią 1:0. Degryse na włoskich boiskach wystąpił we wszystkich czterech meczach, a w zwycięskim 2:0 spotkaniu przeciwko Korei Południowej wpisał się na listę strzelców. W 1994 roku Paul Van Himst powołał Degryse na kolejne Mistrzostwa Świata. Tym razem Belgowie także zakończyli swój udział w turnieju na 1/8 finału, gdzie tym razem lepsi okazali się Niemcy. Belgijski piłkarz strzelił zwycięskiego gola w meczu z Meksykiem (1:0), a w spotkaniu przeciwko Arabii Saudyjskiej w 24 minucie opuścił boisku z powodu kontuzji, która wykluczyła go z gry w pojedynku z Niemcami. Łącznie dla reprezentacji Belgii Degryse rozegrał 63 mecze, w których zdobył 23 bramki. Ostatni mecz w kadrze rozegrał przeciwko Holandii 14 grudnia 1996 roku.
1 Preud'homme • 2 Medved • 3 Borkelmans • 4 Albert • 5 Smidts • 6 Staelens • 7 Van Der Elst • 8 Nilis • 9 Degryse • 10 Scifo • 11 Czerniatynski • 12 De Wilde • 13 Grun • 14 De Wolf • 15 Emmers • 16 Boffin • 17 Weber • 18 Wilmots • 19 Van Meir • 20 Verlinden • 21 Van Der Heyden • 22 Renier • trener: Van Himst
