Limahl
Z Wikipedii
Limahl | |
Imię i nazwisko | Christopher Hamill |
Pseudonim | Limahl |
Data i miejsce urodzenia | 19 grudnia 1958 Wigan, w obrębie hrabstwa Lancashire, w stołecznym okręgu Większego Manchesteru, Anglia, Wielka Brytania |
Pochodzenie | brytyjskie |
Gatunek | pop |
Zawód | piosenkarz |
Aktywność | 1983 - początek solowej kariery |
Zespół | |
Kajagoogoo (1981-1983, 2008-?) | |
Strona internetowa |
Limahl, właściwie Christopher Hamill (ur. 19 grudnia 1958 roku w Wigan, w obrębie hrabstwa Lancashire, w stołecznym okręgu Większego Manchesteru) - brytyjski piosenkarz pop, który w latach 80. XX wieku był wokalistą zespołu Kajagoogoo i odnosił potem sukcesy jako solista.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Syn Erica i Cynthii Hamill, dorastał wraz z trojgiem rodzeństwa; dwoma braćmi - Paulem i Anthony oraz siostrą Caroline. Po ukończeniu Mesnes High School w Wigan, związał się z Westcliff-on-Sea Palace Theatre Repertory Company. Występował z powodzeniem w biblijnym musicalu Andrew Lloyda Webbera i Tima Rice Józef i cudowny płaszcz snów w technikolorze (Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat). Przez krótki okres był punkiem w zespole Vox Deus, a następnie śpiewał w grupie Crossword i formacji Brooks z Mike'em Nolanem. Jego sceniczny pseudonim Limahl powstał z anagramu jego nazwiska.
W 1981 został wokalistą zespołu pop Art Nouveau przekształconego na Kajagoogoo, a jego karierą pokierował jako współproducent pierwszych nagrań Nick Rhodes z zespołu Duran Duran. Wylansowany przebój "Too Shy" szybko znalazł się na miejscu pierwszym w Wielkiej Brytanii i dotarł do miejsca piątego amerykańskiej listy Billboard Hot 100. Jego odejście od Kajagoogoo w 1983 roku spowodowane było częściowo zbyt dużą kontrolą nad grupą gitarzysty Nicka Beggsa. Rok potem grupa zmieniła nazwę z Kajagoogoo na Kaja i działała do 1986.
W 1983 Limahl rozpoczął karierę solową, a jego pierwszy utwór "Only For Love" trafił na dwudzieste miejsce listy przebojów w Wielkiej Brytanii. Rok później odniósł sukces przebojami "Too Much Trouble" i "Never Ending Story" - muzycznym motywem przewodnim baśniowego filmu fantasy Wolfganga Petersena Niekończąca się opowieść (Die Unendliche Geschichte, 1984) z Noah Hathawayem oraz debiutanckim albumem "Don't Suppose...". Jego kolejne płyty "Colour All My Days" (1986) i "Love is Blind" (1992) oraz singel "Tell Me Why" (2006) nie cieszyły się tak wielkim powodzeniem. W 2004 roku wystąpił w muzycznym reality show PRO 7 Comeback - Die große Chance, a rok później pojawił się w programie ITV Hit Me Baby One More Time.
[edytuj] Ciekawostki
- Ma 168 cm wzrostu.
- Jest wegetarianinem.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Single
Z Kajagoogoo
solo
- Only For Love (1983)
- Too Much Trouble (1984)
- Never Ending Story (1984)
- Tar Beach (1984)
- Love In Your Eyes (1986)
- Inside To Outside (1986)
- Colour All My Days (1986)
- Stop (wydany tylko w Japonii, 1990)
- Maybe This Time (1991)
- Too Shy - 92 (1992)
- Love Is Blind (1992)
- Love That Lasts (2002)
- Tell Me Why (2006)
[edytuj] Albumy
Z Kajagoogoo
- White Feathers (1983)
solo
- Don't Suppose (1984)
- Colour All My Days (1986)
- Love Is Blind (1992)
- Kajagoogoo & Limahl. The Singles and More (1993)
- The Best of Limahl (1996)
- The Very Best of Kajagoogoo & Limahl (2003)
- Limahl Never Ending Story (2006)
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Limahl w Internet Movie Database (IMDb) (en)
- Limahl w NNDB (en)
- Limahl w bazie filmweb.pl
- Oficjalna strona