Z Wikipedii
Kwark t (ang. top, oznaczenie t), kwark wysoki, kwark prawdziwy (w literaturze popularnonaukowej)[1], czasem używane są także inne nazwy kwark szczytowy, wierzchni co wynika z różnego tłumaczenia słowa top.
Kwark t należy do trzeciej generacji cząstek elementarnych. Jest najcięższym znanym kwarkiem. Jego masa jest na tyle duża, że pojedynczy kwark t potrafi się rozpaść (aby było to możliwe masa kwarka musi być większa niż bozonu W).
Został odkryty w 1995 roku w Fermilabie w Stanach Zjednoczonych.[2]
Kwark górny uczestniczy przede wszystkim w oddziaływaniach silnych, ale może się rozpadać tylko za pośrednictwem oddziaływania słabego. Rozpada się prawie wyłącznie na bozon W i kwark denny. Model Standardowy przewiduje, że jego czas życia wynosi około 1×10−25 sekund, czyli mniej więcej 20 razy mniej niż skala czasu dla oddziaływań silnych, i dlatego nie tworzy hadronów, dając fizykom unikalną możliwość badania "nagich" kwarków.
Parametry kwarku t:
- masa: 170900 ± 1800 MeV/c² [3]
- ładunek elektryczny: +2/3 e
- izospin: 0 (trzecia składowa)
- spin: 1/2
- prawda: +1
Przypisy
