Kolo Touré
Z Wikipedii
Kolo Touré | ||
Imię i nazwisko | Kolo Abib Touré | |
Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1981 Sokoura Bouake, Wybrzeże Kości Słoniowej |
|
Pseudonim | Skała, Afrykański Fabio Cannavaro, Król Kolo | |
Pozycja | Obrońca | |
Wzrost | 183 cm | |
Waga | 76 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Arsenal Londyn | |
Numer | 5 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
2000-2002 2002- |
ASEC Mimosas Arsenal Londyn |
166 (6) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
2000- | Wybrzeże Kości Słoniowej | 45 (2) |
Kolo Touré (ur. 19 marca 1981 w Sokoura Bouake) jest piłkarzem pochodzącym z Wybrzeża Kości Słoniowej, grającym w Arsenalu na pozycji środkowego lub bocznego obrońcy.
Spis treści |
[edytuj] Afryka
Kolo trenował w szkółce piłkarskiej w Abidżanie, prowadzonej przez Jean-Marc Guillou. Touré grał w jednym z klubów w Afryce ASEC Mimosas. Swój pierwszy występ w Reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej zaliczył w wieku 19 lat - było to w 2000 roku.
[edytuj] Europa
Arsenal dowiedział się o talencie Kolo Touré przez klub KSK Beveren, z którym drużyna Kanonierów ma powiązania, a dokładnie przez samego Guillou. Po krótkim okresie testowym, Touré dołączył do Arsenalu z ASEC Mimosas w lutym 2002 roku, za cenę 150 tys. funtów. Nie miał problemów z dostaniem pozwoleniem na pracę w Anglii, ponieważ zaliczył już występ w reprezentacji narodowej swojego kraju. Początkowo widziano w nim zastępce dla bocznego obrońcy Laurena. Kolo nie zadebiutował w pierwszej drużynie Arsenalu w tym sezonie, zrobił to w wygranym meczu z Liverpoolem o tarczę dobroczynności na początku następnego. Udało mu się uzyskać miejsce w pierwszym składzie, grając na środku obrony u boku Sola Cambella.
Jest podstawowym graczem Arsenalu. Był kluczowym zawodnikiem drużyny Kanonierów, której udało się zdobyć tytuł, nie przegrywając ani jednego meczu. W sezonie 2005-2006 stworzył duet środkowych obrońców z Philippe Senderosem (pod nieobecność kontuzjowanego Sola Cambella). Szczególnie dobrze było to widoczne w meczach Ligi Mistrzów, gdzie podczas całych rozgrywek Kanonierzy stracili zaledwie 4 bramki. Kolo pomógł dotrzeć drużynie Arsenalu do finału, po tym jak drużyna nie straciła bramki w 10 kolejnych meczach co jest rekordem w Europejskich Pucharach. Po pokonaniu Juventusu włoscy dziennikarze nadali mu przydomek 'Afrykańskiego Fabio Cannavaro'. Dzięki bramce strzelonej w półfinałowej potyczce z Villarreal (19 kwietnia 2006) na Highbury, zapewnił Kanonierom wyjazd do Paryża na pierwszy w ich historii finał Ligi Mistrzów.
Ukoronowaniem dobrej gry w trykocie Arsenalu było podpisanie nowego, 4-letniego kontraktu w Sierpniu 2006], wartego około 70 tys. funtów tygodniowo]. Skomentował to następująco: "Widzę siebie grającego tutaj (w Arsenalu) do końca mojej kariery. Dlaczego miałbym odchodzić? Kocham grany przez nas futbol, moja rodzina dobrze się tutaj czuje, a klub jest ambitny. To jest fantastyczne."
Kolo Touré jest widziany przez wielu kibiców i ekspertów jako następny kapitan drużyny Arsenalu, po Gilberto Silvie i byłym już kapitanie Thierrym Henrym. 9 Stycznia 2007 roku założył opaskę kapitana po raz pierwszy, było to podczas wygranego 6-3 meczu w Carling Cup z Liverpoolem. Touré poprowadził Kanonierów jako kapitan także w wygranym meczu nad lokalnym rywalem Tottenhamem w półfinale tych rozgrywek. Natomiast w finale, już w doliczonym czasie gry został wyrzucony z boiska przez sędziego, po kłótni z John Obi Mikelem z drużyny Chelsea. Doprowadziło to do ogromnego zamieszania i kłótni między zawodnikami obydwu drużyn i niecodziennej sytuacji, kiedy na boisko wbiegli trenerzy obydwu ekip i prosili zawodników aby się uspokoili. Po tym incydencie Kolo Touré przyznał się do swojego błędu i przeprosił kibiców oraz drużynę przeciwnika za swoje zachowanie.
Na początku sezonu 2006-07 otrzymał koszulkę z numerem 5, po legendzie Arsenalu, Martinie Keownie.
[edytuj] Reprezentacja
Wraz z drużyną narodową Wybrzeża Kości Słoniowej doszedł do finału Pucharu Narodów Afryki, gdzie jego drużyna przegrała z Egiptem w rzutach karnych 4:2. Brał również udział w Finałach Mistrzostw Świata w Niemczech, gdzie rozegrał 3 mecze.
[edytuj] Styl gry
Kolo Touré znany jest ze swojej szybkości i siły, co pozwala mu na skuteczną grę ciałem oraz dotrzymaniu kroku szybkim napastnikom. Kolo posiada umiejętności krycia zawodników i wślizgów, które wykonuje z dużą precyzją. To pozwala mu skutecznie przeszkadzać przeciwnikom w zdobywaniu bramek.
Kolejną wartym odnotowania faktem, jest umiejętność wysokiego wyskoku do górnych piłek i co za tym idzie, świetna gra głową nie tylko w swoim polu karnym, ale również przeciwnika. Jego instynkt strzelecki pomógł mu w strzeleniu kilku ważnych dla Kanonierów bramek. Czasami, podłącza się do akcji ofensywnych i sieje zamęt w szeregach przeciwnika, często oddaje w takiej sytuacji strzały z dystansu. W sezonie 2006-07 w Premier League zdobył tylko jedną bramkę głową, ale kilkakrotnie trafiał w poprzeczkę bądź słupek.
1 Lehmann • 2 Diaby • 3 Sagna • 4 Fàbregas • 5 Touré • 6 Senderos • 7 Rosický • 9 Eduardo • 10 Gallas • 11 van Persie • 13 Hleb • 15 Denílson • 16 Flamini • 17 Song • 19 Gilberto • 21 Fabiański • 22 Clichy • 24 Almunia • 25 Adebayor • 26 Bendtner • 27 Eboué • 30 Traoré • 31 Hoyte • 32 Walcott • trener: Wenger
1 Tizié • 2 Akalé • 3 Boka • 4 K. Touré • 5 Zokora • 6 Kouassi • 7 Faé • 8 Kalou • 9 A. Koné • 10 Yapi Yapo • 11 Drogba • 12 Méïté • 13 Zoro • 14 B. Koné • 15 Dindane • 16 Gnanhouan • 17 Domoraud • 18 Keïta • 19 Y. Touré • 20 Demel • 21 Eboué • 22 Romaric • 23 Barry • Trener: Michel