Kazimierz Kąkol
Z Wikipedii
Kazimierz Kąkol (ur. 22 listopada 1920) - publicysta, polityk.
Od 1957 do 1974 był redaktorem naczelnym "Prawa i Życia".
Od maja 1974 do kwietnia 1980 był ministrem-kierownikiem Urzędu do Spraw Wyznań w rządach Piotra Jaroszewicza.
W latach 1971 - 1980 był zastępcą członka KC PZPR.
Od 1985 do 1989 był dyrektorem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich - Instytutu Pamięci Narodowej.
Od 1975 profesor nauk politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1965, po wyroku w tzw. "aferze mięsnej", kiedy to z pogwałceniem wszelkich ludzkich i prawnych kryteriów dokonano "sądowego mordu" na oskarżonym Stanisławie Wawrzeckim, Kazimierz Kąkol w wystąpieniu telewizyjnym przekonywał Polaków, że to sprawiedliwy i prawidłowy wyrok.
[edytuj] Źródło
| W dniu zaprzysiężenia |
Piotr Jaroszewicz • Mieczysław Jagielski • Franciszek Kaim • Jan Mitręga • Kazimierz Olszewski • Józef Tejchma • Zdzisław Tomal • Włodzimierz Berutowicz • Wojciech Jaruzelski • Stefan Jędrychowski • Jan Kaczmarek • Alojzy Karkoszka • Wincenty Kawalec • Emil Kołodziej • Edward Kowalczyk • Jerzy Kuberski • Tadeusz Kunicki • Jerzy Kusiak • Włodzimierz Lejczak • Wiesław Ociepka • Józef Okuniewski • Tadeusz Olechowski • Jerzy Olszewski • Stefan Olszowski • Jerzy Popko • Edward Sznajder • Jerzy Szopa • Marian Śliwiński • Stanisław Wroński • Tadeusz Wrzaszczyk • Mieczysław Zajfryd |
 |
| Późniejsi członkowie rządu |
Kazimierz Barcikowski • Tadeusz Bejm • Jerzy Gawrysiak • Adam Glazur • Mieczysław Grudzień • Sylwester Kaliski • Kazimierz Kąkol • Henryk Kisiel • Aleksander Kopeć • Stanisław Kowalczyk • Jan Kulpiński • Tadeusz Pyka • Tadeusz Rudolf • Tadeusz Skwirzyński • Maciej Wirowski |
