Kazimierz Junosza-Stępowski
Z Wikipedii
Kazimierz Junosza-Stępowski (ur. 26 listopada 1880 w Wenecji, zm. 5 lipca 1943 w Warszawie) – jeden z najwybitniejszych polskich aktorów przedwojennego kina.
Urodził się w bogatej rodzinie ziemiańskiej. Do siedemnastego roku życia nie chodził do szkoły – pobierał nauki u prywatnych nauczycieli. W 1900 roku przybył do Warszawy, gdzie uczył się w aktorskiej Szkole Aplikacyjnej. Już w następnym roku zaangażował się do krakowskiego teatru Józefa Kotarbińskiego. Występował w teatrach Krakowa, Łodzi, Poznania. W 1913 roku już jako znany aktor ponownie pojawił się w Warszawie. Zaangażował się do Teatru Polskiego prowadzonego przez Arnolda Szyfmana. Na deskach tej sceny odniósł liczne sukcesy teatralne.
Z filmem zetknął się już w 1902 roku, występując w kilku jednoaktówkach realizowanych przez pioniera polskiej kinematografii Kazimierza Prószyńskiego. Przez długie lata występował w kilku filmach rocznie. Po wybuchu II wojny światowej prowadził przez pewien czas spółdzielczą kawiarnię aktorską "Znachor" przy ulicy Boduena nr 4. Pracowali tam znani aktorzy: Ewa Kunina, Maria Gella, Hanna Różańska, Anna Jaraczówna, Mieczysław Milecki i inni. Później porzucił jednak "Znachora" i pojawił się na scenie warszawskiego teatru "Komedia". Odmówił jednak udziału w antypolskim filmie "Powrót".
5 lipca 1943 roku został postrzelony w swym warszawski mieszkaniu przez oddział egzekucyjny polskiego podziemia, gdy zasłaniał ciałem swą żonę – konfidentkę gestapo. Po kilku godzinach zmarł.
W czasie wojny początkowo był kelnerem, ale z powodu sytuacji materialnej powrócił do aktorstwa. Zaangażował się w teatrze jawnym "Komedia", odmówił jednak np. udziału w antypolskim obrazie propagandowym "Heimkehr". Zmarł w następstwie przypadkowego postrzału przez żołnierzy podziemia – celem była żona Junoszy, konfidentka Gestapo.[1]
[edytuj] Filmografia
- 1902 – Przygoda dorożkarza – pasażer
- 1902 – Powrót birbanta – birbant
- 1916 – Ochrana warszawska i jej tajemnice – naczelnik ochrany Prozierow
- 1916 – Studenci – Jan Paszkowski
- 1917 – Tajemnica Alei Ujazdowskich
- 1917 – Pokój nr 13
- 1917 – Jego ostatni czyn – włamywacz
- 1917 – Carat i jego slugi – Jerzy, syn Dymitra, książę Garin
- 1917 – Kobieta – hrabia Łaski
- 1918 – Mężczyzna – Jan Borowski
- 1918 – Złote bagno – baron Oskar Rosset
- 1918 – Sezonowa miłość – Darski
- 1919 – Krysta – Łucki
- 1920 – Bohaterstwo polskiego skauta – porucznik Janicki
- 1920 – Córka pani X – lord Nootword
- 1920 – Powrót- publicysta Jerzy Laski
- 1921 – Cud nad Wisłą – agent bolszewicki
- 1922 – Strzał – Jan Czarski/Ryszard Czarski syn Jana
- 1922 – Tajemnica przystanku tramwajowego hrabia Roman Opolski
- 1927 – Uśmiech losu – Jan Kozłowski
- 1927 – Martwy węzeł – detektyw
- 1927 – Ziemia obiecana – Karol Borowiecki
- 1930 – Tajemnica lekarza – Richard Parson
- 1930 – Wiatr od morza – Friedrich von Arffberg
- 1931 – Uwiedziona – Rawicz
- 1933 – Dzieje grzechu – Płaza-Spławski
- 1934 – Przebudzenie
- 1934 – Córka generala Pankratowa – generał Pankratow
- 1934 – Młody las – profesor Pakotin
- 1935 – Dzień wielkiej przygody – szmugler
- 1935 – Kochaj tylko mnie – Żarski
- 1936 – Ada! To nie wypada! – hrabia Orzelski
- 1936 – Bohaterowie Sybiru – oficer gwardii carskiej
- 1936 – Pan Twardowski – szatan
- 1936 – Róża – naczelnik urzędu śledczego
- 1936 – Tajemnica panny Brinx – Karol Ulbert, szef agencji detektywistycznej
- 1936 – Trędowata – Maciej Michorowski
- 1936 – Wierna rzeka – Olbromski
- 1937 – Ordynat Michorowski – Maciej Michorowski
- 1937 – Płomienne serca – pułkownik Włodzmierz Stępiński
- 1937 – Ty, co w Ostrej świecisz Bramie – baron
- 1937 – Znachor – profesor Rafał Wilczur, alias Antoni Kosiba
- 1937 – Dziewczęta z Nowolipek – Mossakowski
- 1938 – Sygnały – Filip
- 1938 – Rena – prokurator Garda
- 1938 – Kobiety nad przepaścią – Wolak
- 1938 – Wrzos – prezes
- 1938 – Druga mlodość – Ludwik Mohort
- 1938 – Ostatnia brygada – Kulcz
- 1938 – Profesor Wilczur – profesor Rafał Wilczur
- 1938 – Florian – dziadek Wereszczyński
- 1938 – Moi rodzice rozwodzą się – Józef Nałęcz, mąż Ady
- 1938 – Za winy niepopełlnione – Józef Holski
- 1939 – U kresu drogi – Jan Turwid
- 1939 – Kłamstwo Krystyny – ojciec Marlecki
- 1939 – Doktór Murek – prezes Jaźwicz
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Kolaboracja z metryką – artykuł z tygodnika "Wprost" w bazie danych ZASP.