Karol IV Burbon

Z Wikipedii

Karol IV Burbon (ur. 11 listopada 1748 w Portici, zm. 20 stycznia 1819 w Rzymie) – król Hiszpanii w latach 1788-1808 z dynastii Burbonów.

Syn króla Hiszpanii, Neapolu i Sycylii - Karola III i Marii Amalii Wettyn, córki elektora saskiego i króla Polski Augusta III Sasa oraz Marii Józefy Habsburżanki (córki cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, króla Czech i Węgier Józefa I Habsburga).

[edytuj] Król Hiszpanii

Karol był królem Hiszpanii od 14 grudnia 1788 do abdykacji 19 marca 1808. Po odziedziczeniu tronu jego jedynym zajmującym zajęciem były polowania. Sprawy państwowe zostawił on swojej żonie - Marii Ludwice Parmeńskiej i jej kochankowi - Manuelowi Godoy. Mimo że Godoy przywłaszczył sobie władzę i żonę Karola, ten darzył go ogromną przyjaźnią do końca życia. Kiedy we Francji wybuchła rewolucja, przerażony Karol zwrócił się do Inkwizycji o pomoc w rozprawieniu się z partią reformatorską, która chciała doprowadzić do liberalizacji państwa. Była to jednak chyba poważna inicjatywa Karola, w innych sprawach zachowywał się on biernie i po prostu zgadzał się na wszystko, co proponowała jego żona lub Godoy. W 1803, po tym jak przebył ospę i zaraził swoją córkę - Marię Ludwikę, zdymisjonował lekarza Francisca Javiera de Balmis.

Karol głęboko wierzył w boskość i świętość swojej osoby. Uważał że bardzo ważne jest, aby wszyscy mieli go za potężnego władcę, mimo że de facto Francja traktowała Hiszpanię jako państwo podległe, a krajem tak naprawdę rządziła królowa i jej kochanek. Sytuacja ta odbijała się chociażby na polityce zagranicznej Hiszpanii - kraj ten jako sojusznik Francji uczestniczył w blokadzie kontynentalnej Anglii, ale z sojuszu wycofał się po bitwie pod Trafalgarem. Kiedy Napoleon Bonaparte pokonał Prusy w 1807, Godoy powrócił do przymierza z Francją, ale Francja już nie traktowała serio Hiszpanii. Karol nie miał wpływu na żadną z tych decyzji, a Godoy stał się bardzo niepopularny wśród Hiszpanów.

[edytuj] Abdykacja

Kiedy Karolowi powiedziano, że jego syn - Ferdynand spiskuje z Napoleonem przeciwko Godoyowi, stanął po stronie faworyta. Kiedy w Aranjuez w 1808 wybuchł bunt, Karol abdykował 19 marca, żeby chronić Godoya, który stał się więźniem. Tron przejął natychmiast Ferdynand, ale został obalony przez Napoleona, który w tym czasie miał w Hiszpanii 100 tysięcy żołnierzy.

Karol schronił się we Francji, gdzie stał się więźniem cesarza. Na tronie Hiszpanii zasiadł brat Napoleona - Józef Bonaparte. Karol zaakceptował pensję, którą łaskawie dał mu cesarz, i spędził resztę życia razem z żoną i ukochanym ministrem. Zmarł w Rzymie, 20 stycznia 1819 - już po obaleniu Bonapartego.

[edytuj] Genealogia

Filip V Burbon ur. 19 XII 1683 zm. 9 VII 1746

Elżbieta Farnese ur. 25 X 1692 zm. 11 VII 1766

August III Sas ur. 17 X 1696 zm. 5 X 1762

Maria Józefa Habsburżanka ur. 8 XII 1699 zm. 17 XI 1757

Karol III Burbon ur. 20 I 1716 zm. 14 XII 1788

Maria Amalia Wettyn ur. 24 XI 1724 zm. 27 IX 1760

		Maria Ludwika Parmeńska 1) ur. 9 XII 1751 zm. 2 I 1819 OO   4 IX 1765		Karol IV Burbon ur. 11 XI 1748 zm. 20 I 1819
Karol Burbon  ur. 19 IX 1771  zm. 7 III 1774		Charlotta Joachima Burbon 2)  ur. 25 IV 1775  zm. 7 I 1830		Maria Ludwika Burbon  ur. 11 IX 1777  zm. 2 VII 1782		Maria Amalia Burbon  ur. 9 I 1779  zm. 22 VII 1798		Karol Burbon  ur. 5 III 1780  zm. 11 VI 1783
Maria Ludwika Burbon  ur. 6 VII 1782  zm. 13 III 1824		Karol Burbon  ur. 5 IX 1783  zm. 11 XI 1784		Filip Burbon  ur. 5 IX 1783  zm. 18 X 1784		Ferdynand VII Burbon  ur. 13 X 1784  zm. 29 IX 1833		Karol Maria Izydor Burbon  ur. 29 III 1788  zm. 10 III 1855
Maria Izabela Burbon 3)  ur. 6 VII 1789  zm. 13 IX 1848		Maria Teresa Burbon  ur. 16 II 1791  zm. 2 XI 1794		Filip Burbon  ur. 28 III 1792  zm. 1 III 1794		Franciszek Burbon  ur. 10 III 1794  zm. 13 VIII 1865

1. córka Filipa Burbona (syna Filipa V Burbona) i Ludwiki Elżbiety Burbon (córki Ludwika XV)
2. żona Jana VI Braganzy
3. druga żona Franciszka I Burbona

Poprzednik Karol III Burbon

Król Hiszpanii 1788–1808

Następca Józef Bonaparte