Kaplice różańcowe w Bardzie
Z Wikipedii
Kaplice różańcowe w Bardzie - zespół kaplic poświęconych życiu i męce Jezusa Chrystusa, znajdujących się na przy drodze prowadzącej z Barda na górę Różańcową położą na północny-wschód od Barda.
Ówczesny superior klasztoru redemptorystów Xawery Franz w latach 1902 – 1904 wykupił z rąk prywatnych właścicieli dość znaczny obszar na południowym stoku (łatwo dostępny nawet dla ludzi starszych i chorych) i przy pomocy inż. drogowego Pawła Kastnera wytyczył tam alejkę o szerokości 5 m i długości 1740 m, obsadzając ją lipami i klonami. Prace rozpoczęte w 1904 roku trwały aż do roku 1936, w ich trakcie zdarzały się przerwy i trudności, wynikające np. z I wojna światowa. Projekt kilku pierwszych kaplic wykonał znany śląski architekt, twórca wielu kościołów, Ludwig Schneider.
W latach 1904 – 1913 wybudowano następujące kaplice:
- Zwiastowania,
- Opłakiwania Chrystusa,
- Jezusa nauczającego w Świątyni,
- Zmartwychwstania,
- Dusz pokutujących w czyśćcu,
- Narodzenia Jezusa,
- Biczowania,
- Zesłania Ducha Świętego.
Ponownie przystąpiono do budowy nowych obiektów w okresie międzywojennym. Należą do nich kaplice:
- Krwawego potu Chrystusa,
- Cierniem koronowania,
- Ofiarowania Chrystusa
- oraz tzw. kaplicę wstępną.
Wtedy też wykonano grupę rzeźbiarską ustawioną w otwartej przestrzeni – Ukrzyżowanie. Niestety z powodu wybuchu II wojny światowej nie dokończono w całości programu kaplic różańcowych, brakuje jeszcze trzech: Nawiedzenia, Wniebowstąpienia Pana Jezusa i Wniebowzięcia NMP.
Każda kaplica utrzymana jest w innym stylu, posiadają one formy neoromańskie, neogotyckie i neobarokowe a umieszczone w nich drewniane rzeźby są prawie naturalnej wielkości. Otoczenie lasu i położenie na stoku góry w pięknym pejzażu Gór Bardzkich wywołuje u widza oglądającego te kaplice rzeczywiste wrażenie głębi religijnej.