John Brown (służący)
Z Wikipedii
John Brown (ur. 8 grudnia 1826 roku; zm. 27 marca 1883 roku), wieloletni służący królowej Wielkiej Brytaniii Wiktorii.
John Brown urodził się w szkockim Aberdeenshire jako syn Johna Browna seniora i Margaret Leys.
Ten prosty Szkot został zatrudniony jeszcze przez księcia małżonka Alberta, był młodszy od królowej Wiktorii o pięć lat. Miał swobodne, szczere maniery i nie zwracał nadmiernej uwagi na pozycję społeczną zajmowaną przez Wiktorię. Królowa zaś zatrzymała go przy sobie, notując w dzienniku, iż pozostanie "na stałe" i "będzie pożyteczny na inne sposoby... gdyż można mu ufać".
John Brown był odpowiedzialny za bezpieczeństwo królowej i wiele innych spraw. Władczyni zwierzała się swojemu służącemu, czytywała mu fragmenty swojego dziennika, zmieniała suknie jeśli on tylko o to poprosił, zmuszała rodzinę by podawała mu rękę.
Stoponiowo John Brown stał się niezbędny Wiktorii. Królowa odmawaiała wręcz uczestnictwa w niektórych uroczystościach oficjalnych, jeśli nie było go przy jej boku. Pojawiło się coraz więcej plotek na temat ich związku. Jedno było pewne, że więzy łączące tych dwoje ludzi były bardzo osobiste i uczuciowe.
Pojawiały się nawet plotki o ich potajemnym małżeństwie (królowa Wiktoria zwana była czasem "Jej Wysokością Panią Brown"). W opublikowanym 2 września 2006 r. w Daily Mail artykule, Petronella Wyatt opisuje, jak jej ojciec, Woodrow Wyatt, spotkał w latach 80. XX w. królową-matkę Elżbietę, która często odwiedzała dom Wyattów. Podczas jednego z obiadów rozmowa zeszła na królową Wiktorię i Johna Browna. Królowa Matka twierdziła, że w archiwach Windsoru odnalazła dokumenty świadczące o tajemnym małżeństwie królowej. Zapytana co zrobiła z odkryciem, odpowiedziała, że spaliła dokumenty. Jeden odnaleziony dziennik, uznawany za wyznanie złożone na łożu śmierci przez kapelana królowej, informuje o małżeństwie królowej. Nie znajduje to jednak potwierdzenia w źródłach.
Gdy John umiera w 1883 roku, królowa zażądała, by każdego ranka kładziono kwiat na jego poduszce. A co jeszcze dziwniejsze, zleciła, by pochowano ją z fotografią wiernego Szkota i kosmykiem jego włosów w ręku.
