Jean-Luc Ponty
Z Wikipedii
| Jean-Luc Ponty | |
| Imię i nazwisko | Jean-Luc Ponty |
| Data i miejsce urodzenia | 29 września 1942 Avranches, Francja |
| Pochodzenie | Francja |
| Instrument | skrzypce |
| Gatunek | jazz |
| Zawód | skrzypek |
| Strona internetowa | |
Jean Luc Ponty (ur. 29 września 1942 w Avranches) - francuski skrzypek jazzowy.
[edytuj] Biografia
Rodzice Jeana uczyli gry na instrumentach klasycznych - ojciec skrzypiec, a matka fortepianu. Jean uczył się od najmłodszych lat gry na tych właśnie instrumentach. W wieku 11 lat ojciec zaczął uczyć go gry na klarnecie. W wieku 16 lat zaczął studiować w konserwatorium muzycznym, które ukończył dwa lata później z najwyższym wyróżnieniem - Premier Prix.
Przez trzy kolejne lata grał w orkiestrze symfonicznej na skrzypcach. W tym samym czasie udzielał się w lokalnym jazz bandzie grając na klarnecie. Jego fascynacje jazzowe skupiały się wokół Milesa Davisa i Johna Coltrane'a. Zaczął więc grać na saksofonie tenorowym. Jednak po czasie stwierdził, że najlepiej może się wyrazić grając na swym głównym instrumencie - skrzypcach.
W 1964 roku założył wraz z Rene Urtregerem kwartet jazzowy, który odniósł duży sukces na festiwalu w Antibes. To pozwoliło mu na pracę z wieloma znakomitymi muzykami. W 1966 roku nagrał wraz ze Stuffem Smithem, Stéphanem Grappellim i Svendem Asmussenem ("Violin Summit") płytę koncertową. Rok później Ponty zagrał na Monterey Jazz Festival. Po tym koncercie podpisał kontrakt z wytwórnią World Pacific. Na przełomie lat '60 i '70 skierował twórczość w stronę awangardy, nagrywając solowe płyty (np. "Electic Connection") czy współpracując z Frank Zappa i jego "Mother of Invention". W roku '74 dołącza się do nowo sformowanego składu Mahavishnu Orchestra, prowadzonego przez Johna McLaughlina, uczestnicząc w nagrywaniu 2 albumów ("Apocalypse" oraz "Visions of the Emerald Beyond"). Jednak już rok później odłącza się i rozpoczyna samodzielną karierę nagrywają niemalże co roku solowe płyty jazzrockowe. Na jego albumach pojawiają się takie gwiazdy jak Allan Holdsworth, Daryl Stuermer, Scott Henderson. Sam Ponty rzadko pojawia się jaki side-man i innych wykonawców.
W 1994 wraz z basistą i gitarzystą Return to Forever - Stanley Clarke i [[Alem Di Meolą|AL Di Meola] nagrywają podczas Montreux Jazz Festival akustyczny album "Rite of the Spring" i w tym samym składzie grają materiał z płyty do dziś.
Aktualnie często występuje wraz ze swoim zespołem jako "JPL Band", w składzie: William Lecomte (instr. klawiszowe), Guy Nsangué Akwa (gitara basowa), Thierry Arpino (perkusja), Taffa Cissé (instr. perkusyjne).
[edytuj] Dyskografia
- Jazz Long Playing (1964)
- Violin Summit (1966)
- Sunday Walk (1967)
- Cantaloupe Island (1967)
- Jean-Luc Ponty Experience (1969)
- King Kong (1969)
- Live At Donte's (1969)
- Upon the Wings of Music (1975)
- Aurora (1976)
- Imaginary Voyage (1976)
- Enigmatic Ocean (1977)
- Cosmic Messenger (1978)
- A Taste for Passion (1979)
- Live (1979)
- Civilized Evil (1980)
- Mystical Adventures (1982)
- Individual Choice (1983)
- Open Mind (1984)
- Fables (1985)
- The Gift of Time (1987)
- Storytelling (1989)
- Tchokola (1991)
- No Absolute Time (1993)
- King Kong: Jean-Luc Ponty Plays the Music of Frank Zappa (1993)
- Le Voyage (1996)
- Live at Chene Park (1997)
- The Very Best of Jean-Luc Ponty (2000)
- Life Enigma (2001)
- The Best of Jean-Luc Ponty (2002)
- Live at Semper Opera (2002)
- In Concert (2003)
- The Atacama Experience (2007)
