Jan Gebauer
Z Wikipedii
Jan Gebauer (ur. 8 września 1838 w Ubislavicach – zm. 25 maja 1907 w Pradze) – czeski filolog i językoznawca, profesor filologii czeskiej i słowiańskiej na uniwersytecie w Pradze.
Gebauer był twórcą nowej gramatyki czeskiej i nowoczesnego sposobu historycznych badań naukowych w dziedzinie czeskiego językoznawstwa. Był autorem "Słownika języka staroczeskiego" (Slovník staročeský) i "Historycznej gramatyki języka czeskiego" (Historická mluvnice jazyka českého). Z profesorem Tomaszem G. Masarykiem zwycięsko przeprowadził naukowo-literacką kampanię przeciw autentyczności rękopisów królodworskiego i zielonogórskiego, uważanych dawniej za najstarszy zabytek literatury czeskiej, a w rzeczywistości będących falsyfikatami z okresu odrodzenia narodowego (początek XIX wieku).
W 1900 przyznano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
