Józef Bonawentura Załuski
Z Wikipedii
Józef Bonawentura Załuski (ur. 14 lipca 1787 w Ojcowie, zm. 25 kwietnia 1866 w Krakowie) - polski generał walczący w czasie powstania listopadowego oraz pamiętnikarz.
Syn Teofila Wojciecha, podskarbiego nadwornego koronnego i Honoraty Stępkowskiej. Uzyskał tytuł hrabiego. Posiadał majątki ziemskie: Jasienica, Puszołaty i Prystawiany.
Karierę wojskową rozpoczął w 1807 roku wstępując w szeregi 1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej.
Uczestniczył w kampaniach napoleońskich: (1808-1811) oraz (1812-1814). Kronikarz 1 Pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej.
Od roku 1815 był adiutantem cara Aleksandra I Romanowa, a później Mikołaja I w armii Królestwa Polskiego. W latach (1826-1830) był kuratorem szkół Wolnego Miasta Krakowa.
W czasie powstania listopadowego był dowódcą dywizji i szefem polskiego wywiadu. Podczas Wiosny Ludów w 1848 roku komendant Gwardii Narodowej we Lwowie.
Po Wiośnie Ludów był więziony przez władze rosyjskie. Pod koniec życia osiadł w Galicji.
Autor pamiętników:
- Wspomnienia w skróceniu z roku 1831... (1860)
- Wspomnienia o pułku lekkokonnym Gwardyi Napoleona I (1862) i in.