Izabela Maria Burbon-Parmeńska
Z Wikipedii
Izabela Maria Burbon-Parmeńska, włoski Maria Elisabetta Luisa Antonietta Ferdinanda Giuseppina Saveria Dominica Giovanna Borbone, principessa di Parma (31 grudnia 1741 – 27 listopada 1763) - była najstarszą córką Filipa I Burbona, księcia Parmy i Ludwiki Elżbiety Burbon. Wychowała się na dworze królewskim, w Madrycie, ale później razem z rodzicami przeniosła się do Parmy (północne Włochy).
Izabella z czasem stała się melancholiczką, a po śmierci jej matki w 1759 stale myślała o śmierci. 6 października 1760, w wieku 18 lat, poślubiła cesarza Józefa II Habsburga. W Wiedniu wszyscy szybko ją pokochali za jej urodę i inteligencję.
Zaprzyjaźniła się również szybko z siostrą Józefa - Marią Krystyna. Mimo, że obie spotykały się codziennie, pisały również do siebie liczne listy. W jednym z takich listów Izabela Maria wyznaje, że kocha Marię Krystynę.
Izabela Maria i Józef II mieli dwie córki:
- Marię Teresę (urodzona w 1762 - zmarła w styczniu 1770 na zapalenie płuc),
- Marię Krystynę (urodzoną i zmarłą w 1763).
Izabela po trudnym połogu, zmarła kilka dni po swojej młodszej córce, na ospę. Została pochowana w krypcie Marii Teresy, w królewskich kryptach, w Wiedniu. Jej mąż ożenił się po raz drugi, z Marią Józefą Wittelsbach.
[edytuj] Genealogia
4. Filip V Hiszpański | ||||||
2. Filip I Parmeński | ||||||
5. Elżbieta Farnese | ||||||
1. Izabela Maria Parmeńska | ||||||
6. Ludwik XV Burbon | ||||||
3. Ludwika Elżbieta Burbon | ||||||
7. Maria Leszczyńska | ||||||