Iwan VI Romanow

Z Wikipedii

Iwan VI z matką Anną Leopoldowną

Ruiny twierdzy Szlisselburg

Iwan VI Antonowicz (ros. Иоанн Антонович) (ur. 13 sierpnia 1740 w Sankt Petersburgu, zm. 15 lipca 1764 w Szlisselburgu) - cesarz Rosji w latach 1740-1741

Pochodził z dynastii Welfów. Był po kądzieli prawnukiem cara Iwana V Romanowa, synem Anny Leopoldowny i księcia Antoniego Ulryka von Braunschweig-Wolfenbüttel.

Wstąpił na tron Rosji w 1740 roku zgodnie z wolą cesarzowej Anny Iwanowny i otrzymał imię tronowe Iwana III. Jako władca do czasu uzyskania pełnoletności nie miał żądnego wpływu na władzę w państwie, którą sprawowali w jego imieniu regenci, najpierw książę Ernest Jan Biron, a po jego aresztowaniu księżna Anna Leopoldowna.

Kilkunastomiesięczne rządy Iwana Antonowicza zakończyły się faktycznie 25 listopada 1741 roku, gdy spiskowcy wykonujący rozkazy Elżbiety Piotrowny zdobyli Pałac Zimowy i aresztowali rodzinę cesarską.

Po zamachu stanu z 1741 roku Iwan Antonowicz stał się najważniejszym więźniem w Cesarstwie Rosyjskim. Początkowo traktowano go jak szlachetnie urodzonego. Mieszkał wraz z rodzicami w Rydze, w Oranienburgu i w majątku Chołmogory. Wraz jednak z upływającymi latami wzrastała groźba, że powróci na tron, gdyż według Najwyższego Manifestu ogłoszonego w 1731 roku to jemu po ukończeniu 17 roku życia przypadał bezwzględnie tytuł imperatora. Aby do tego nie dopuścić cesarzowa Elżbieta Piotrowna nakazała umieścić Iwana VI w jednej z najlepiej strzeżonych rosyjskich twierdz.

W 1756 roku 16-letni Iwan VI został uwięziony w Szlisselburgu, gdzie prawie całkowicie odizolowano go od świata zewnętrznego i spowodowano, że popadł w chorobę psychiczną. Mieszkał samotnie w celi, do której dostępu pilnowało przez całą dobę ośmiu żołnierzy z rozkazem stawiania zbrojnego oporu każdej próbie uwolnienia więźnia występującego pod imieniem Grigorij.

W 1762 roku za sprawą cesarza Piotra III los Iwana Antonowicza nieco się poprawił. Został przeniesiony do nowo wybudowanego pawilonu więziennego. Nie trwało to jednak długo, gdyż w tym samym roku Katarzyna II zaostrzyła środki bezpieczeństwa wobec pierwszego więźnia stanu i nakazała, aby w przypadku jakiejkolwiek próby uwolnienia Iwana żołnierze go zgładzili.

Iwan Antonowicz zginął zabity z rąk strażników więziennych w nocy z 14/15 lipca 1764 roku w chwili gdy próbowała go uwolnić z twierdzy szlisselburskiej grupa spiskowców pod dowództwem porucznika Wasyla Mirowicza.

Iwan VI został pochowany w nieoznaczonym grobie na terenie twierdzy w Szlisselburgu.