Hwaǒm sa
Z Wikipedii
Hwaǒm sa (kor. 화엄사) - jeden z największych koreańskich klasztorów buddyjskich. Znajduje się w prowincji Chǒllanam w Korei Południowej.
Miejsce pod jego budowę na górze Chiri wybrał mnich indyjski Yon'gi Taesa w roku 544. Wybudowany został w 643 r. przez Ŭisanga i poświęcony buddzie Piroch'anie (Wajroczanie; skt Vairocana), głównemu obiektowi kultu szkoły hwaǒm (chin. huayan-zong).
W Pałacu Nirwany (skt. Nirvāna) przechowywane są relikwie (skt. śarira) Buddy. Hala główna pochodzi z 1630 r. i jest wspaniałym przykładem architektury środkowego okresu Choson (Yi).
Na wschodzie od niej znajduje się hala Sądu z malowidłami przedstawiającymi piekło. Na zachodzie - hala Awalokiteśwary.
Do najcenniejszych obiektów klasztoru należą: trzykondygnacyjna lwia Sarit'ap (pagoda Buddy Śakjamuniego) (Skarb Narodowy nr 35), największa kamienna latarnia w Korei 6-metrowej wysokości (Skarb Narodowy nr 12), zbudowana przez Ŭisanga w 670 r. i (na lewo od hali głównej) dwupiętrowa hala Oświeconego Cesarza (Buddy) Kakhwang-jon (Skarb Narodowy nr 67; zniszczona w 1592 r., została odbudowany w 1797 r.). Znajduje się tu także jeden z najstarszych dzwonów buddyjskich.
Klasztor został zniszczony w 1592 r. podczas inwazji japońskiej na Koreę. Został odbudowany w 1630 r. przez mnicha Pyogama.
Jest to 19 parafialna świątynia Korei; stąd zarządza się 70 innymi klasztorami i świątyniami.