Hrabia Olaf
Z Wikipedii
Hrabia Olaf (ang. Count Olaf) - czarny charakter występujący we wszystkich książkach z serii Seria niefortunnych zdarzeń oraz w filmie Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń nakręconym w 2004 roku na podstawie książek Przykry początek, Gabinet gadów i Ogromne okno. W powieści Daniela Handlera próbuje położyć swoją rękę na fortunie Baudelaire'ów oraz Bagiennych.
Spis treści |
[edytuj] Wygląd
Hrabia Olaf jest z pozoru wysokim, chudym i starszym mężczyzną. Jest to powodem, dla którego każdy, kto nie znał Wolontariatu Zapalonych Strażaków, nikt nie wierzył w intrygi Olafa.
Znakami charakterystycznymi dla Hrabiego Olafa była duża, pojedyncza brew, siwe włosy, haczykowaty nos oraz tatuaż oka na lewej kostce u nogi. Jak się potem okazuje, tatuaż oka miał każdy, kto należał do WZS, a jeśli nie to miał w każdym razie gdzieś symbol oka. Olaf akurat miał wytatuowany, co pozwoliło mu uniknąć śmierci w Wiosce Zakrakanych Skrzydlaków - przez tatuaż na kostce zginął nie Olaf, lecz Jacques Snicket, członek WZS, który też miał tatuaż na kostce.
[edytuj] Historia Olafa
[edytuj] Dzieciństwo
Hrabia Olaf jako dziecko był szczęśliwy, posiadał rodziców wraz, z którymi działał w WZS (Wolontariat Zapalonych Strażaków). Jednakże stracił ich podczas schizmy, jaka wybuchła w organizacji. Powodem śmierci jego rodziców były zatrute rzutki, które zostały użyte przez Beatrycze i Bertranda Baudelaire'ów.
Prawdopodobnie Olaf został w dzieciństwie uprowadzony przez WZS i w wieku dziecięcym naznaczony tatuażem oka na lewej kostce nogi - tak robiono z większością członków organizacji.
Strata rodziców odbiła się na jego charakterze - stał się nikczemnym łotrem, złodziejem i mordercą. W czasie schizmy w organizacji WZS, do którego należała większość postaci "Serii Niefortunnych Zdarzeń", on przeszedł na złą stronę i zaczął podpalać budynki.
Oprócz tego został aktorem, a do listy jego marzeń doszła chęć stania się bogatym, a poprzez to stać się królem świata. Zagrał w wielu spektaklach, które sam wyreżyserował (na afiszach było zawsze napisane, że główną rolę gra Olaf, a reżyserem jest Al Funcoot. Z kolei Al Funcoot jest anagramem od Count Olaf). Zagrał również rolę Małego Roya w filmie "Śnieżne Zombi" reżyserii jednego z członków WZS - ten sam film oglądają Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire'owie z wujkiem Montym. Warto dodać, że Hrabia Olaf często w swoim życiu używał anagramów w celu ukrycia prawdziwego nazwiska swojego lub członków jego trupy teatralnej.
Hrabia Olaf był prawdopodobnie zakochany w Kit Snicket. Uczył również aktorstwa i teatru Esmeraldę Szpetną, która się w nim zakochała, a ona sama została oceniona słabo przez Lemony'ego Snicketa w recenzji kilku spektaklów teatralnych na łamach gazety "Dziennik Punctilio". Oprócz tego prawdopodobnie wraz z Esmeraldą dokonał infiltracji WZS dla wcześniej wymienionej gazety w celu ukazania się adresu kwatery głównej w tamtejszej rubryce "Tajne organizacje, o których warto wiedzieć" autorstwa Geraldine Juliene.
[edytuj] Późniejsze życie
Dochodzi do pożaru, w wyniku którego Bertrand i Beatrycze Baudelaire'owie giną, a Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire zostają sierotami. Hrabia Olaf, który potem zaopiekował się dziećmi prawdopodobnie dopuścił się tego pożaru w ramach zemsty za swoich rodziców. Olaf już wtedy chciał zdobyć fortunę dzieci, lecz okazało się, że majątek będzie dostępny w momencie, gdy Wioletka skończy 18 lat. W związku z tym Olaf planuje ślub, który nie wychodzi (patrz "Intrygi Olafa i pseudonimy"). Po unieważnieniu ślubu Olaf ucieka grożąc Wioletce, że nigdy nie da spokoju rodzeństwu.
Olaf planował w ciągu swojego życia wiele intryg przeciwko Baudelaire'om, o których można poczytać w "Intrygi Olafa i pseudonimy". Warto tutaj zaznaczyć, że Olaf często szantażował dzieci, robił wymuszenia i na siłę starał się zdobyć majątek.
W końcu Olaf zaczyna przechodzić samego siebie - porywa dwójkę z trojaczków Bagiennych by zagarnąć fortunę, a kiedy one zostają uwolnione, ten zabija Jacques'a Snicketa i wrabia w morderstwo Baudelaire'ów. Przez następne tomy Olaf na różne sposoby stara się, aby policja dorwała dzieci. W tym czasie Esmeralda Szpetna zostaje jego partnerką, a ona go z kolei traktuje jak męża. Esmeralda i Olaf są partnerami do czasu spalenia Hotelu Ostateczność.
Olaf jest zły, kiedy okazuje się, że istnieją obarczające go tajne akta Snicketa w archiwum pod Szpitalem Sznitzel. Olaf stara się dorwać akta, potem dowiaduje się o istnieniu cukiernicy, w której tak naprawdę są te akta. Po drodze Hrabia Olaf wraz z Esmeraldą Szpetną adoptuje Karmelitę Plujko, lecz z czasem pokazuje on, że nie cierpi rozpieszczonej dziewczynki.
W końcu Olaf wpada w ręce sprawiedliwości. Zostaje postawiony przed sądem, lecz z pomocą swoich wspólników udaje mu się uciec z rozprawy, uprowadzić dzieci i wypłynąć na wyspę Iszmaela. Podczas podpalania Olaf mówi Baudelaire'om "Wasza matka też nie była święta", co było komentarzem do stwierdzenia, że Olaf jest okrutny oraz potwierdzeniem tego, że to Beatrycze i Bertrand Baudelaire'owie zamordowali rodziców Olafa.
Olaf planował wyspę Iszmaela nazwać Olaflandią oraz stać się jej królem. Myśląc, że fortuna Baudelaire'ów jest już jego planował m.in kupienie czarnej limuzyny ze zderzakami i na środku oceanu zażądał m.in popłynięcia do salonu samochodowego oraz zaparzenia kawy.
Hrabia Olaf w wyniku nieporozumienia z Iszmaelem wypuszcza Meduzoidalne Mycelium - krwiożerczy grzyb. Przed śmiercią pokazuje, iż ma w sobie choć cząstkę dobroci - pomaga wnieść ciężarną Kit Snicket na plażę, by mogła ona spokojnie urodzić córeczkę. Wkrótce potem umiera.
[edytuj] Intrygi Olafa i pseudonimy
- Intryga ze ślubem (Przykry początek) - Hrabia Olaf wystawiał sztukę "Cudowny ślub" i nakazał dzieciom odegrać w nich swoje role. Okazało się jednak, że to był prawdziwy ślub, który potem został unieważniony.
Pseudonim: brak.
- Wyjazd do Peru (Gabinet gadów) - Hrabia Olaf chciał zastępuje asystenta Wujka Monty'ego - Gustawa, który zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach. Zamierzał wraz z doktorem i dziećmi wyjechać do Peru, by tam zdobyć majątek dzieci. Jednakże wujek Monty niszczy bilet Olafa biorąc go za szpiega ze Związku Herpetologicznego, więc ten zabija doktora i próbuje wywieźć dzieci zagranicę. Intryga się komplikuje w momencie wkroczenia pana Poe do akcji, przy którym Olaf musiał "świecić oczami" i ratować swoją skórę. Intryga się nie powodzi, Wioletka zdobywa dowody na to, że to on zabił doktora (winę próbował zrzucić na Niewiarygodnie Jadowitą Żmiję) oraz na to, że jest to Hrabia Olaf.
Pseudonim: Stefano.
- Szantaż (Ogromne okno) - Hrabia Olaf najpierw rozkochał w sobie Józefinę Anwhistle, a na randce z nią dokonał na niej szantażu. Nakazał ciotce Józefinie porzucić dzieci, udać własną śmierć i przekazać opiekę nad nimi jemu samemu. Na początku wszystko idzie zgodnie z planem, lecz ciotka w liście pożegnalnym zostawia szyfr, dzięki czemu dzieci odnajdują żywą jeszcze ciotkę. W czasie powrotu łódź Baudelaire'ów i ciotki Józefiny zostaje zaatakowana przez pijawki i na pomoc dzieciom (a właściwie interesu) przybywa Hrabia Olaf - zabiera dzieci, lecz pozwala ciotce Józefinie zginąć w Jeziorze Łzawym.
Pseudonim: Kapitan Szlam.
- Hipnoza (Tartak tortur) - Hrabia Olaf jest w zmowie z doktor Georginą Orwell - lokalną okulistką i hipnotyzerką. Za pomocą swojego pomocnika w Tartaku Szczęsna Woń zmusza Klausa do odwiedzania okulistki, która go hipnotyzowała nakazując mu powodowanie wypadków w pracy i pogorszenie sobie opinii. W wyniku tego Sir miał zamiar oddać dzieci pierwszej lepszej osobie, która się nadarzyła - był nią Olaf. Wioletka jednak znalazła sposób na wybudzenie Klausa z hipnozy i dzięki temu ratuje m.in Charles'a. Niestety w wyniku następnych chwil Hrabia Olaf ucieka, a Georgina Orwell ginie.
Pseudonim: Shirley.
- Wykończenie organizmu (Akademia antypatii) - tym razem Olaf zabiera co noc dzieci na trening w formie non stopowego biegania, aż do samego rana. Dzieci wykończone pogarszają się w nauce i pracy, przez co wicedyrektor Neron grozi oddaniem ich do adopcji. Dzieci jednak wybraniają się dzięki Izadorze i Duncanie Bagiennych - poszli na trening zamiast dzieci, by te mogły się pouczyć i przygotować się do egzaminu ostatecznego. Dzieci zaliczają egzamin, a Olaf wraz z bladolicymi porywa Izadorę i Duncana Bagiennych ze względu na pozostawiony im majątek przez ich rodziców w postaci diamentów.
Pseudonim: trener Dżyngis.
- Uwięzienie w windzie (Winda widmo) - dzieci znajdują Izadora i Duncana Bagiennych w czeluściach pustej komory windy i wdrapują się do domu, by pomóc uratować swoich przyjaciół. Natrafiają jednak na problem w postaci Esmeraldy Szpetnej, która mówi, że jest zakochana w Olafie oraz, że jest z nim w zmowie, po czym wrzuca je do czeluści windy. Dzieci już nie ma, a Baudelaire'owie znajdują tunel prowadzący do zgliszcz ich domu. Następnie biegną na licytację, na której próbują wykupić Bagiennych - byli zamknięci w jednym z przedmiotów aukcyjnych. Niestety, kupione Wielce Zgrywne Serwetki okazują się nie być miejscem schowania Bagiennych, a przedmiot, w którym dzieci naprawdę były zamknięte zostaje wykupiony przez Fernalda Widdershinesa. Planem było utrzymanie Bagiennych i zabicie Baudelaire'ów.
Pseudonim: Gunter.
- Morderstwo (Wredna wioska) - Hrabia Olaf zabija Jacques'a Snicketa branego za właściwego Olafa. Olaf, jako detektyw "przeprowadza" śledztwo i wrabia Baudelaire'ów w morderstwo. Dzieci mają być za karę spalone na stosie, lecz udaje im się uciec. Przy okazji uwolnieni zostają Bagienni. Jednakże dzięki Esmeraldzie Szpetnej, Bagienni i Hektor odlecieli Samowystarczającym Latającym Domem bez Baudelaire'ów, a one od tego momentu są ścigane przez policję.
Pseudonim: detektyw Dupin.
- Krtanioektomia (Szkodliwy szpital) - Hrabia Olaf chciał zdobyć akta Snicketa z podziemnych archiwów szpitala. Jednakże akta dostają się w ręce Klausa, a Wioletka zostaje uprowadzona przez Esmeraldę Szpetną. Mają na niej dokonać operacji usunięcia głowy, czyli krótko mówiąc zabić. Klausowi i Słoneczku udaje się odzyskać siostrę i uciec ze szpitala, który został podpalony przez Hrabiego Olafa.
Pseudonim: Matateusz.
- Rzucenie lwom na pożarcie i porwanie (Krwiożerczy karnawał) - dzieci zostają zmuszone do zrzucenia Madame Lulu na pożarcie lwom. One odmawiają, przez co morderstwa dokonuje Olaf, a dzieci zostają nakryte i oskarżone o zabicie Madame Lulu oraz o to,co wydarzyło się później, czyli spalenie karnawału. Następnie Olaf ze swoją trupą i Baudelaire'ami wybierają się do Gór Grozy - Klaus i Wioletka w przyczepie, a reszta trupy wraz ze Słoneczkiem w samochodzie. Przyczepa zostaje strącona, a Słoneczko zostaje porwane.
Pseudonim: brak.
- Znalezienie cukiernicy i zniszczenie WZS (Zjezdne zbocze) - Olaf z trupą planują odnalezienie cukiernicy oraz zniszczenie kwatery WZS i ich członków. Okazuje się, że kwatera została spalona przez współpracowników Olafa, a cukiernica zaginęła. Słoneczko zostaje uratowana.
Pseudonim: brak.
- Poszukiwanie cukiernicy (Groźna grota) - Olaf nadal szuka cukiernicy i natrafia na trop. Słoneczko o mało co nie ginie przez Meduzoidalne Mycelium i okrutność Olafa, który nie chciał posłać dzieci po lekarstwo. Dzieciom pomaga uciec Fiona Widdershines, a Słoneczko zostaje uratowane.
Pseudonim: brak.
- Poszukiwanie cukiernicy i spalenie "ostatniego bezpiecznego miejsca" (Przedostatnia pułapka) - Olaf poszukuje cukiernicy, lecz jej nie ma - prawdopodobnie została zabrana przez taksówkarza. Zostaje nakryty przez większość bohaterów powieści i ma zostać również osądzony. Do procesu sądowego nie dochodzi przez współpracowników Olafa. Hrabia Olaf z kolei zabiera dzieci ze sobą, podpala Hotel Ostateczność i na statku "Karmelita" uciekają.
Pseudonim: brak.
- Przejęcie wyspy (Koniec Końców) - kiedy Olaf trafia na wyspę należącą niegdyś do WZS, Olaf nazywa ją Olaflandią, mieszkańców dzikusami i jego podwładnymi, a samego siebie królem Olaflandii. Chciał zawładnąć wyspą Iszmaela, jednak zostaje porzucony przez Piętaszkę na szelfie przybrzeżnym. Żeby dostać się na wyspę przebiera się i udaje kobietę w ciąży, jednakże numer się nie udaje. Olaf trafia początkowo do klatki, lecz potem ci, którzy buntowali się przeciwko Iszmaelowi wypuścili go. Gdy Olaf i Iszmael się spotkali doszło do kłótni, w wyniku której doradca chcąc zabić przestępce celuje w jego brzuch, co było błędem - Olaf pod suknią trzymał hełm z Meduzoidalnym Mycelium. Efektami tej intrygi było wypłynięcie kolonistów na morze, Olaf nazwał siebie królem Olaflandii, a ze wszystkich mieszkańców wyspy przetrwali prawdopodobnie jedynie Baudelaire'owie oraz dziecko prawdziwej Kit Snicket - Beatrycze Snicket.
Pseudonim: Kit Snicket.
[edytuj] Ludzie
[edytuj] Lista ludzi, których zabił Hrabia Olaf na 100%
- Wujek Monty - od wstrzyknięcia jadu węża
- Gustaw - był asystentem Wujka Monty'ego, został utopiony w stawie.
- Józefina Anwhistle - pozostawienie pijawkom na pożarcie
- Madame Lulu - wrzucenie jej na pożarcie lwom
- Jacques Snicket - zamordowanie poprzez jad
- Dewey Ostateczność - przeszyty przez harpun
- Babs - zrzucona z dachu budynku
[edytuj] Lista ludzi, których Hrabia Olaf prawdopodobnie zabił
- państwo Bertrand i Beatrycze Baudelaire - poprzez pożar domu
- państwo Bagienni - poprzez pożar domu
- kapitan Doku Damoklesa - zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach
- siostra bladolic - poprzez pożar domu
- rodzina Iszmaela
- wszyscy zebrani w Hotelu Ostateczność - nie wiadomo, czy ktoś przeżył pożar. Wśród zebranych w hotelu byli min. bracia Frank i Ernest Ostateczność, państwo Szpetni, Karmelita Plujko, cała trupa Olafa oraz pan Poe.
[edytuj] Trupa Olafa
Trupa Olafa była na początku grupą teatralną, lecz jak potem się okazało było tą złą częścią schizmy. Wszystkie osoby z trupy wspierali się nawzajem, lubili podpalać, co często robili. Szacuje się, że liczba pomocników Olafa wynosi od 25 do 41 osób.
- Dwie bladolice - nie znane są powody wstąpienia do trupy. Od Olafa odchodzą w tomie 10 Zjezdne zbocza stwierdzając, że znudziło im się podpalanie oraz, że w jednym z pożarów zginęła ich siostra.
- Człowiek o nieokreślonej płci - ostatni raz był widziany w Hotelu Ostateczność
- Łysy mężczyzna - ostatni raz był widziany w Hotelu Ostateczność. Pomagał Olafowi m.in jako brygadzista Flacutono w Tartaku Szczęsna Woń.
- Fernald Widdershines vel. Hakoręki - określany jest jako chwiejny, a przydomek Hakoręki pochodzi od tego, że zamiast rąk ma haki. W ramach "chrztu bojowego" podpalił Akwalabium Anwhistle'a. Brat przybrany Fiony.
- Esmeralda Szpetna - była opiekunką Baudelaire'ów w części Winda widmo. Jednakże od początku trzymała z Olafem. Uczyła się u niego teatru i aktorstwa, na dodatek zakochała się w łotrze. Ostatni raz była widziana w hotelu Ostateczność.
- Fiona - siostra przyrodnia Fernalda oraz pasierbica kapitana Widdershinesa. Jest mykolożką - specjalistką ds. grzybów. Chciała być po stronie dobra, lecz po tajemniczym zniknięciu kapitana przeszła do Olafa, który obiecał jej odnalezienie jej matki. Jednakże pomaga Baudelaire'om uciec ze statku podwodnego Olafa. Ją również można określić jako chwiejna. Do grupy Olafa dołącza w tomie Groźna grota, gdzie w sumie spotykamy ją pierwszy i ostatni raz.
- Colette - dziwoląg z Karnawału Kaligariego, była bardzo giętka, dzięki czemu mogła ze swoim ciałem robić różne rzeczy. W tomie Krwiożerczy Karnawał przyłącza się do trupy Olafa, gdyż miała dość swojego dotychczasowego życia. Ostatni raz widziana była w hotelu Ostateczność.
- Hugo - dziwoląg z Karnawału Kaligariego, miał duży garb na plecach. Jego postać jest nawiązaniem do Dzwonnika z Notre Dame - z wyglądu przypomina Quasimodo, a jego imię jest nawiązaniem do nazwiska autora powieści Wiktora Hugo. Miał dość swojego dotychczasowego życia, tak więc w tomie Krwiożerczy karnawał przyłącza się do Olafa. Ostatni raz widziany w Hotelu Ostateczność.
- Kevin - dziwoląg z Karnawału Kaligariego, był oburęczny. Miał dosyć swojego życia, dlatego w tomie Krwiożerczy karnawał przyłącza się do Olafa. Ostatni raz widziany w Hotelu Ostateczność.
- Georgina Orwell - doktor-okulistka, a na dodatek hipnotyzerka. Hipnotyzowała Klausa przez co ten powodował różne wypadki w Tartaku Szczęsna Woń. Ginie w czasie walki ze Słoneczkiem, kiedy to ona przypadkowo wpada pod piłę mechaniczną. Występuje tylko w tomie Tartak tortur.
- Karmelita Plujko - niemiła dziewczynka ucząca się w Szkole Powszechnej im. Prufrocka, następnie będąca Śnieżną Skautką. Jest niemiła, rozpieszczona i ciągle czegoś chce, poza tym charakterem przypomina Esmeraldę Szpetną. Pierwszy raz spotykana jest w Akademii antypatii, lecz do trupy Olafa dochodzi w tomie Zjezdne zbocze. Oprócz tego zostaje adoptowana przez Esmeraldę i Olafa (który jej wręcz nie lubił) mimo, iż nie jest sierotą. Bruce, który zabierał rzeczy doktora Montgomery Montgomery i był dowódcą Śnieżnych Skautów był wujkiem Karmelity. Ostatni raz była widziana w tomie Przedostatnia pułapka.
[edytuj] Współpracownicy
Wymienieni tutaj współpracownicy to postacie pojawiające się w tomach Zjezdne zbocze i Przedostatnia pułapka. Są to osoby, które nieoficjalnie współpracowały z Olafem i stały po złej stronie schizmy WZS. Pomagają Olafowi w niszczeniu organizacji, podpaleniach i pomagają mu uchronić się przed sprawiedliwością - skrępowali sędzię Justycję Strauss i pozwolili Olafowi uciec. Z zawodu te osoby były właśnie sędziami, pracowały z sędzią Strauss, dlatego ona miała do nich pełne zaufanie. Co ciekawe, te osoby były jedynymi osobami, których Hrabia Olaf się bał. Prawdopodobnie zginęli w pożarze Hotelu Ostateczność.
- Mężczyzna z brodą, ale bez włosów
- Kobieta z włosami, ale bez brody
[edytuj] Ludzie, których Olaf dręczył
- Wioletka Baudelaire
- Klaus Baudelaire
- Słoneczko Baudelaire
- Izadora Bagienna
- Duncan Bagienny
[edytuj] Inne wyczyny
- Liczne podpalenia domów
- Wrobienie w morderstwo Baudelaire'ów
- Ucieczki z miejsca przestępstwa
- Podpalenie archiwum pod szpitalem Sznitzel
- Podpalenie Karnawału Kaligariego
- Podpalenie Hotelu Ostateczność
- Szantaże
- Kradzieże i wymuszenia w teatrach w czasie występów
[edytuj] Film
Zobacz więcej w osobnym artykule: Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń.Hrabiego Olafa w filmie zagrał Jim Carrey.
