Hirotaro Narabayashi

Z Wikipedii

Hirotaro Narabayashi (jap. 楢林博太郎, Narabayashi Hirotaro^?, ur. 4 września 1922 w Kobe, zm. 18 marca 2001) był japońskim neurochirurgiem.

Hirotaro Narabayashi urodził się w Kobe w rodzinie o wielowiekowej tradycji lekarskiej, mającej korzenie w Nagasaki. Jego przodkiem był Chinzan Narabayashi, który nauczył się zachodniej medycyny od holenderskich lekarzy w Dejimie w XVII wieku. Hirotaro studiował na uczelni medycznej w Tokio, gdzie w 1946 otrzymał dyplom lekarza, a w 1955 tytuł doktorski. W tym samym roku został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Neuropsychiatrii Szkoły Medycznej Uniwersytetu Juntendo w Tokio. W 1964 został profesorem zwyczajnym, a od 1968 do 1988 piastował funkcje profesora i szefa Wydziau Neurologii na tymże uniwersytecie.

Mimo że początkowo chciał być neuropsychiatrą, wkrótce dokonał istotnych dokonań na polu neurochirurgii i jest pamiętany jako jeden z pionierów neurochirurgii stereotaktycznej, zwłaszcza w leczeniu choroby Parkinsona. W 1949 skonstruował ramę i urządzenie stereoaktyczne, opierając się na tych zastosowanych przez Victora Horsleya i Roberta H. Clarke'a, zainspirowany doświadczeniami nauczyciela Teizo Ogawy. W 1951 wykonał pierwszy zabieg stereotaktyczny, polegający na palidotomii (celowym uszkodzeniu gałki bladej) u dziecka z atetozą i dwa lata później opublikował swoje wyniki. W 1952 przy pomocy oleju prokainowego uszkodził stereotaktycznie gałkę bladą u pacjenta z chorobą Parkisnona, uzyskując poprawę sztywności i drżenia u tego pacjenta^[1]. W 1957 Narabayashi założył prywatną klinikę, która wkrótce stała sie jednym z czołowych ośrodków stereotaktycznego leczenia neurochirgicznego choroby Parkinsona. W swojej ponadczterdziestoletniej pracy naukowej opublikował około 200 prac w recenzowanych czasopismach medycznych^[2].

Doktor Narabayashi był znany ze swojej pokory, skromności i współczucia dla pacjentów. Wygłaszał odczyty na całym świecie, w tym w 1974 roku na Kubie, gdzie odwiedził Kubański Instytut Nauk Neurologicznych. Spotkał się z nim sam Fidel Castro, który podarował mu opakowanie cygar z banderolami "dla Hiro od Fidela".

Hirotaro Narabayashi zmarł na serce w 2001 roku, pięć miesięcy po śmierci żony. Został pochowany na cmentarzu w rodzinnym Nagasaki. Pozostawił trójkę dorosłych dzieci, z których najmłodszy Yosuke również jest lekarzem.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Yoshikuni Mizuno, Hisamasa Imai, Nobuo Miyashita. In memoriam, Professor Hirotaro Narabayashi (September 4, 1922 - March 18, 2001). Parkinsonism and Related Disorders 8, 157-159, 2002