Herb mówiący
Z Wikipedii
Herb mówiący to herb, którego nazwa (w heraldyce polskiej) lub nazwisko posługującej się nim rodziny pochodzi od godła na tarczy herbowej, barw herbu, rzadziej klejnotu. Nazwa herbu lub nazwisko jest albo dosłownie odpowiada godłu (np. herb Topór, herb miasta Łodzi, wilk w herbach wielu rodzin o nazwisku Wolf), lub jest z nim związana, tworząc często rodzaj rebusu heraldycznego (np. herb miejski Berlina - niedźwiedź (niem. Bär)). Herby mówiące choć występowały już u zarania heraldyki, szczególnie popularne stały się w czasach nowszych, w XIX i XX w., zwłaszcza przy tworzeniu nowych herbów miejskich i rodowych.
Herby: szlachecki • mieszczański • chłopski • państwowy • miejski • korporacji
Elementy herbu: tarcza herbowa • godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe)
klejnot herbowy • korona rangowa • hełm heraldyczny • labry
trzymacze heraldyczne • dewiza herbowa • order herbowy
Oznaki godności: świeckie • kościelne
Inne: herbarz • herold • blazonowanie • szrafowanie • tynktura • krzyż heraldyczny
