Halicz (Bieszczady)
Z Wikipedii
| Halicz | |
 Widok z Rozsypańca: po prawej Halicz, po lewej Krzemień, w środku Bukowe Berdo |
|
| Państwo |  Polska, Europa |
| Pasmo | Bieszczady, Karpaty |
| Wysokość | 1333 m n.p.m. |
| Wybitność | 103 [1] m |
Halicz (1333 m n.p.m.) – drugi pod względem wysokości szczyt w polskiej części Bieszczadów. Położony jest we wschodniej części grupy Tarnicy, pomiędzy Kopą Bukowską a Rozsypańcem. Jest zwornikiem dla biegnącego w kierunku wschodnim grzbietu kulminującego w Wołowym Garbie.
Cieszy się ogromną popularnością dzięki dookolnej panoramie na polską i ukraińską część Bieszczadów. Najlepiej widać z niego górną część doliny Sanu ciągnącą się w stronę Przełęczy Użockiej, a w kierunku południowo-wschodnim Rozsypaniec, Połoninę Bukowską, stożek Kińczyka Bukowskiego oraz najwyższe bieszczadzkie szczyty z Pikujem. Przy dobrej widzialności można dostrzec szczyty Gorganów.
W średniowieczu podobno zbiegały się tu granice: Polski, Węgier i Rusi. W okresie walk z bandami UPA, po zakończeniu II wojny światowej, banderowcy ustawili na szczycie góry szubienice, na których wieszali Polaków.
[edytuj] Piesze szlaki turystyczne
szlak czerwony Wołosate – Rozsypaniec – Halicz – Przełęcz pod Tarnicą – Szeroki Wierch – Ustrzyki Górne (fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego)[2]:
-
- z Wołosatego przez Rozsypaniec 3.35 godz. (z powrotem 2.30 godz.)
- z Przełęczy pod Tarnicą (1275 m n.p.m.) 1.35 godz. (z powr. 1.15 godz.)
-
[edytuj] Przypisy
- ↑ Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach
- ↑ Czasy przejścia: Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK S. A. ISBN 83-7329-436-8.
Bukowe Berdo • Chryszczata • Durna • Dwernik Kamień • Dział • Dziurkowiec • Halicz • Hyrlata • Jasło • Kińczyk Bukowski • Kopa Bukowska • Krzemieniec • Krzemień • Łopiennik • Magura Stuposiańska • Okrąglik • Opołonek • Połonina Caryńska • Połonina Wetlińska • Rabia Skała • Rozsypaniec • Smerek • Szeroki Wierch • Tarnica • Trohaniec • Wielka Rawka • Wołosań
