Haft
Z Wikipedii
Haft (z niemieckiego spięcie, spojenie):
- Wzór (ornament) wyszyty na materiale (tle), którym może być tkanina, rzadziej skóra, filc czy papier.
- Hafciarstwo to metoda ozdabiania tkanin, polegająca na wyszywaniu na nich wzorów za pomocą igły lub szydełka oraz nici i różnych dodatków. Odzież zdobiono w ten sposób już w zamierzchłej przeszłości. Mistrzostwo w tym kunszcie osiągnęli między innymi peruwiańscy Indianie, żyjący w Ameryce Południowej jeszcze przed Inkami, oraz starożytni Chińczycy. Najdawniejsze przykłady haftów pochodzą z wykopalisk z V-IV w. p.n.e. w Attyce (dekoracja na lnie) oraz górach Ałtaj; w Polsce jest to m.in. piękny ornat przedstawiający sceny z życia św. Stanisława, który wykonano ok. 1504 r. W ciągu wieków powstało wiele technik hafciarskich. Wszystkie polegają na wyszukiwaniu ornamentu wg. określonego wzoru w taki sposób, że elementy ozdobne wydają się doczepione do tkaniny będącej dla nich tłem (słowo 'haftowanie' pochodzi od niemieckiego wyrazu haften - być przyczepionym).
Wyróżnia się następujące rodzaje haftu właściwego:
- biały
- atłasek, ścieg płaski, ścieg wypukły, wałeczek
- angielski (zwany też haftem richelieu)
- dziurkowany: ażurki wycinane, ażurki cieniowane, pajączki, mereżki
- kolorowy
- ścieg cieniowany, satynowy, koloński, rozłupany, płomienisty
- nićmi metalowymi
- nakładany bez podkładu, na podkładzie, ścieg chorągiewny, bajorkiem; cekiny, koraliki, łezki.
Techniką zdobienia pokrewną do haftu i często występującą z nim łącznie jest aplikacja i mereżka.
Najstarszy haft został wykonany 2300 lat temu[potrzebne źródło].
