Gnejsy gierałtowskie
Z Wikipedii
Gnejsy gierałtowskie – szare gnejsy migmatyczne, drobnoziarniste, laminowane lub warstwowane z wkładkami amfibolitów laminowanych i granulitów i eklogitów. O składzie leukogranitów bogatych w potas. Składają się w zmiennych proporcjach z kwarcu, plagioklazów, mikroklinu, biotytu i chlorytu. Wiek, szacowany na ok. 460 mln (granit) i 420 mln lat (metamorfizm), wg innych autorów pierwotny granit powstał ok. 490 mln lat temu.
W Polsce występują w metamorfiku Lądka i Śnieżnika - w Masywie Śnieżnika (Międzygórze), w Górach Złotych i Bialskich (okolice wsi Stary i Nowy Gierałtów, od których pochodzi nazwa tych skał).
[edytuj] Bibliografia:
- E. Stupnicka. Geologia regionalna Polski. Wyd. Geolog., 1997.
