Friðrik Ólafsson

Z Wikipedii

To jest biografia osoby posiadającej nazwisko patronimiczne. Zobacz: islandzkie nazwiska.

Friðrik Ólafsson
Państwo	Islandia
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1935 Reykjavík
Tytuł szachowy	arcymistrz (1958)
Ranking	2452 (01.07.2007)
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany

Friðrik Ólafsson (ur. 26 stycznia 1935 w Reykjavíku) – islandzki prawnik, polityk i szachista, arcymistrz od roku 1958.

Jest pierwszym Islandczykiem, który otrzymał tytuł arcymistrza. W latach 1952, 1953, 1957, 1961, 1962 i 1969 sześciokrotnie zdobył tytuł mistrza kraju^[1]. Pomiędzy 1952 a 1980 rokiem ośmiokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach (poza debiutem, siedmiokrotnie na I szachownicy), zdobywając indywidualnie dwa medale: złoty (1962) i brązowy (1956)^[2].

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w roku 1953 w Kopenhadze, dzieląc wraz z Borislavem Ivkovem III-IV miejsce w mistrzostwach świata juniorów do lat 20. Pod koniec lat 50. należał do ścisłej światowej czołówki, co potwierdził w roku 1958, zajmując w Portoroż V miejsce w turnieju międzystrefowym^[3], dzięki czemu zdobył awans do turnieju pretendentów. W turnieju tym, rozegranym w trzech jugosłowiańskich miastach (Bled, Zagrzeb, Belgrad) w roku 1959 zajął VII miejsce (co oznaczało wówczas ósmą pozycję na świecie)^[4]. W roku 1970 uczestniczył w meczu ZSRR - Reszta Świata. Wystąpił w wielu międzynarodowych turniejach, zwyciężając m.in. w Reykjaviku (1957, 1966, 1976 wraz z Janem Timmanem,), Beverwijk (1959), Marianskich Laznach (1961) oraz Wijk aan Zee (1976, wraz z Ljubomirem Ljubojeviciem)^[5].

Pod koniec lat 70. ograniczył starty w turniejach, rozpoczynając karierę działacza szachowego oraz polityczną. W latach 1978 - 1982 pełnił funkcję prezydenta Międzynarodowej Federacji Szachowej, natomiast w roku 1982 mianowany został sekretarzem Parlamentu Islandii. Jest autorem książki o meczu stulecia Fischer - Spasski. W 2003 w Reykjaviku wygrał mecz szachów szybkich z Bentem Larsenem w stosunku 5 - 3. Był to rewanż za mecz z 1956, w którym dwudziestoletni wówczas Larsen pokonał swego rówieśnika 4½ - 3½.