Ewa Łętowska

Z Wikipedii

Ewa Łętowska

Data i miejsce urodzenia	22 marca 1940 Warszawa
Rzecznik Praw Obywatelskich
Okres urzędowania	od 19 listopada 1987 do 12 lutego 1992
Następca	Tadeusz Zieliński
Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Przynależność polityczna	z rekomendacji UP
Okres urzędowania	od 28 maja 2002

Ewa Łętowska (ur. 22 marca 1940 w Warszawie) – polski prawnik, profesor doktor habilitowany nauk prawnych; sędzia Trybunału Konstytucyjnego, pierwszy w Polsce Rzecznik Praw Obywatelskich.

[edytuj] Życiorys

Ukończyła w 1962 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1963-1965 odbyła aplikację sądową. W 1968 została doktorem nauk prawnych, w 1975 uzyskała stopień doktora habilitowanego z zakresu prawa cywilnego. Od 1986 jest profesorem zwyczajnym. W latach 1977-1987 była kierownikiem Zespołu Prawa Cywilnego w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

Od 1987 do 1992 była pierwszym w Polsce Rzecznikiem Praw Obywatelskich.

Obecnie jest profesorem w Instytucie Nauk Prawnych PAN. Wykładała w Paryżu (Sorbonne-Pantheon), wygłaszała także odczyty i wykłady na innych uniwersytetach europejskich. Członek Komitetu Helsińskiego, Komisji Ekspertów Komitetu ds. Stosowania Norm w Międzynarodowej Organizacji Pracy, Rady Fundacji Europejskiej Praw Człowieka, Międzynarodowej Komisji Prawników, Académie de Droit Comparé w Paryżu. Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk (od 2004).

Opublikowała liczne prace naukowe z zakresu prawa cywilnego, konstytucyjnego i ochrony konsumentów. W latach 1999-2002 orzekała jako sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Od 28 maja 2002 sprawuje obowiązki sędziego Trybunału Konstytucyjnego.

[edytuj] Wybrane publikacje

Graždanskij kodeks Poskoj Narodnoj Respubliki, 1980
Code civil de la République Populaire de Pologne, 1980
Civil code of the Polish Peopl'es Republic, 1981
Obywatel – przedsiębiorstwo, 1982
Tendencje rozwoju prawa cywilnego, 1983
Poradnik konsumenta, 1983
Węgierski kodeks cywilny, 1984
Prace z prawa cywilnego, 1985
Komentarz do ogólnych warunków umów konsumenckich, 1986
Problèmes du droit civil contemporain en Pologne, 1986
Proces i prawo, 1989
Jak zaczynał Rzecznik Praw Obywatelskich, 1992
Baba na świeczniku, 1992
Podstawy prawa cywilnego, 1993
Recueil de textes / République de Pologne. Défenseur des droits civiques, 1994
Po co ludziom konstytucja, 1994
O państwie prawa, administrowaniu i sądach w okresie przekształceń ustrojowych, 1995
Poland. Towards to the rule of law, 1996
Sąd Najwyższy, 1997
Prawo umów konsumenckich, 1999
Bezpodstawne wzbogacenie, 2000
Ustawa o ochronie niektórych praw konsumentów, 2000
Ochrona niektórych praw konsumentów, 2001
Europejskie prawo umów konsumenckich, 2004
Nieuczciwe klauzule w prawie umów konsumenckich, 2004

[edytuj] Odznaczenia

W 1992 otrzymała tytuł "Kobieta Europy", w 1993 była nominowana do tej nagrody. W 1995 nagrodzona przez Fundację Friedricha Eberta ("Human Rights 1994") z Bonn za działalność w zakresie ochrony praw człowieka i umacnianie zasad państwa prawa. W 1996 odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2000 uhonorowana medalem "Zasłużony dla Tolerancji" przyznawanym przez Fundację Ekumeniczną.

31 stycznia 2008 Senat Uniwersytetu Gdańskiego nadał jej tytuł doctora honoris causa^[1].