Euglena zielona
Z Wikipedii
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |
Euglena zielona | |
(1) jądro komórkowe (2) chloroplasty (3) ziarna paramylonu (4) wodniczka tetniąca (5) ciałko podstawowe (6) ampułka (7) wić krótka (8) fotoreceptor (9) plamka oczna (10) wić długa |
|
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Supergrupa | Excavata |
Królestwo | protisty |
Typ | Mastigophora |
Klasa | Euglenozoa |
Rząd | Euglenales |
Rodzina | Euglenaceae |
Nazwa systematyczna | |
Euglena viridis |
Euglena zielona lub klejnotka zielona (łac. Euglena viridis) - organizm jednokomórkowy uważany za przedstawiciela euglenin. W dawnych systemach taksonomicznych uwzględniających jedynie podział na rośliny i zwierzęta grupa ta zajmowała miejsce na ich pograniczu. W zależności od warunków środowiska może odżywiać się w sposób samożywny (autotroficzny), charakterystyczny dla roślin, lub cudzożywny (heterotroficzny), w jaki odżywiają się zwierzęta.
Ciało eugleny zielonej (nazywanej potocznie klejnotką zieloną) pokrywa powłoka zwana pellikulą. Długość dochodzi do 200 μm Na jej przednim końcu znajduje się pojedyncza wić - organella ruchu. Klejnotka porusza się wirując wicią. Wić "wkręca się" w wodę i "ciągnie" klejnotkę za sobą. Druga wić(zwana krótką) nie wychodzi poza obręb pellikuli. Obok wici zlokalizowana jest plamka światłoczuła (stigma), dzięki której euglena reaguje na światło (fototaksja). Wewnątrz komórki eugleny znajdują się chromatofory zawierające chlorofil, dzięki którym euglena może w warunkach świetlnych przeprowadzać proces fotosyntezy. Materiałami zapasowymi są paramylon i leukozyna, gromadzone w postaci drobnych, bezbarwnych ziaren. Euglena może również pobierać pokarm na drodze osmozy lub wpuklenia na przodzie ciała (cudzożywność). Dotyczy to okazów żyjących w ciemności, u których zanika chlorofil, lub pozbawionych chromatoforów. Za regulację ciśnienia osmotycznego w komórce oraz wydalanie produktów przemiany materii odpowiadają wodniczki tętniące. Euglena rozmnaża się bezpłciowo przez podział podłużny, który (poprzedzony podziałem jądra) zaczyna się od ciałka podstawowego i wici.
Euglena spotykana jest powszechnie w zbiornikach wodnych. W trudnych warunkach euglenie odpada wić i klejnotka zmienia się w cystę.