Erytrozyna
Z Wikipedii
Erytrozyna | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | sól disodowa kwasu 2-(6-hydroksy-2,4,5,7-tetrajodo- -3-okso-ksanten-9-ylo)benzoesowego |
||
Inne nazwy | sól sodowa tetrajodofluoresceiny, E127, Erythrosin B, Acid Red 51, Iodoeosin | ||
Wzór sumaryczny | C20H8I4O5 | ||
SMILES | C1=CC=C(C(=C1)C2=C3C=C(C(=O)C(=C3O C4=C(C(=C(C=C24)I)O)I)I)I)C(=O)O |
||
Masa molowa | 879,86 g/mol | ||
Wygląd | substancja stała | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 16423-68-0 | ||
Właściwości | |||
Rozpuszczalność w wodzie | rozpuszczalny | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
||
Zwroty ryzyka | R: 22 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 36 | ||
Numer RTECS | LM5950000 | ||
Podobne związki | |||
Podobne związki | fluoresceina | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Erytrozyna - wiśniowo-czerwony barwnik spożywczy (E 127)[1]. Używany jest m.in. w owocach konserwowych, osłonkach kiełbasy, tuszach do drukowania, pastach i tabletkach do zębów.
Powoduje: astmę, pokrzywkę, uczulenie na światło, nadpobudliwość, trudności w nauce. Prawdopodobnie jest kancerogenny[2][3][4].
Przypisy
E100 • E101 • E101a • E102 • E103 • E104 • E105 • E106 • E107 • E110 • E111 • E120 • E121 • E122 • E123 • E124 • E125 • E126 • E127 • E128 • E129 • E130 • E131 • E132 • E133 • E140 • E141 • E142 • E150a • E150b • E150c • E150d • E151 • E152 • E153 • E154 • E155 • E160a • E160b • E160c • E160d • E160e • E160f • E161a • E161b • E161c • E161d • E161e • E161f • E161g • E162 • E163 • E170 • E171 • E172 • E173 • E174 • E175 • E180 • E181